Zamek Dybowski (w dzisiejszym Toruniu) na lewym brzegu Wisły zbudowany został latach 1424 – 1428 na terenie osady Nieszawa, która konkurowała z Toruniem. Rozbudowany został po 1431 roku przez Krzyżaków, którzy zdobyli warownię. W 1454 roku król Kazimierz Jagiellończyk wydał tu słynne statuty nieszawskie
Zamek w Bobrownikach na prawym brzegu Wisły wzniesiony został prawdopodobnie w poł. XIV w. przez księcia dobrzyńskiego Władysława Garbatego. Władysław Opolczyk sprzedał go Krzyżakom, którym zawdzięcza ostateczny kształt. W latach wojny 1655–1660 został spalony przez Szwedów, a ostatecznie w drugiej połowie XVIII stulecia opuszczony
Zamek w Złotorii u ujścia Drwęcy do Wisły ukończono w 1343 roku na polecenie Kazimierza Wielskiego. Zabezpieczał ziemię dobrzyńską przez atakiem Krzyżaków z Torunia. Podczas oblężenia zamku w 1376 roku ciężko ranny został książę Kaźko Słupski, wnuk Kazimierza Wielkiego, który zmarł później na zamku w Bydgoszczy
To tylko makieta zamku w Bydgoszczy. Po rozebranej do gruntu w połowie XIX wieku oryginalnej budowli nie ma nawet ślad. Powstała na wyspie na Brdzie prawdopodobnie wraz z lokacją miasta w 1346 roku z funduszy króla Kazimierza Wielkiego. Przez lata stanowiła siedzibę miejscowej administracji i wielokrotnie gościła władców Polski. Szwedzi wysadzili zamek w 1656 roku
