ITS pozwoli przyspieszyć w szczycie o... kilometr na godzinę

Pięć lat temu rzuciłem palenie. Przed tą decyzją wypalałem dziennie półtorej paczki. Dziś ten nałóg kosztowałby mnie co dzień jakieś 20 zł. Jak tego dwudziestaka mnożę przez 365 dni w roku, a następnie przez 5 lat niepalenia, okazuje się, że w tym czasie zaoszczędziłem 36. 500 zł. Tyle samo, ile kosztował mnie kupiony pięć lat temu nowy fiat punto evo. I jest to, chwała Bogu, pewnik. A zarazem niestety pewnik. Niestety, bo przed pożegnaniem z dymkiem kurzyłem nieprzerwanie przez 35 lat. Czyli niczym piroman z dymem puściłem siedem fiatów. Może mniej - kiedyś papierosy nie była tak drogie.
[break]
W podobny sposób próbowałem podejść do pożytku z ITS, czyli inteligentnego systemu transportowego, którego instalacja od kilku miesięcy wkurza kierowców na bydgoskich skrzyżowaniach. Teraz boli - tłumaczyłem sobie - ale potem będzie miło. Wprawdzie kosztuje 70 milionów - przekonywałem niedowiarka w mej głowie - ale z tego aż 56 milionów dorzuca nam Unia. Mój optymizm przywiądł znacznie, gdy przeczytałem, o jaką skalę postępu bój się toczy. Oczywiście pewności nikt na razie mieć nie może. Zarząd Dróg Miejskich szacuje jedynie, że uruchomienie ITS pozwoli przyspieszyć ruch o 6-8 procent. W poniedziałkowym artykule na ten temat nasz reporter wykonał proste obliczenie. Z serwisu Korkowo.pl, regularnie od lat monitorującego prędkość przejazdu przez centra największych miast w Polsce, wziął wartość 35,3 km/godz. Tyle, zdaniem badaczy z Korkowa, wynosi obecnie średnia prędkość jazdy w Śródmieściu Bydgoszczy. Nasz reporter przemnożył następnie 35,3 przez 6 proc., o ile minimalnie wzrosnąć ma tempo jazdy po zainstalowaniu ITS. W ten sposób ustalił, że średnia prędkość wzrośnie o około 5 km/godz.

Mam do tych wyliczeń zasadnicze zastrzeżenie. Średnia 35,3 km/godz. dotyczy całej doby, a więc także godzin wieczornych i nocnych. Owszem, zdarza mi się jeździć po mieście także wieczorami, lecz podczas tych kursów fakt, czy działa już ITS, czy jeszcze nie, praktycznie nie ma znaczenia. Tak czy siak przejeżdża się Bydgoszcz bez trudu, zaś tempo jazdy warunkuje głównie temperament kierowcy oraz świadomość liczby punktów karnych, które ma aktualnie na koncie. Najczęściej jednak - podobnie jak większość bydgoszczan - poruszam się autem po mieście w porannym i popołudniowym szczycie. I w tym zakresie do wyliczeń niepotrzebne mi są dane mądrali z Korkowa. Pięć kilometrów od dworca kolejowego do rogatek Bydgoszczy w kierunku Inowrocławia zabiera mi mniej więcej 20 minut. Nie zbliżam się zatem do 35 km/godz., lecz wlokę się marną piętnastką. Ewentualne przyspieszenie tempa o 6 proc. spowodowałoby wzrost średniej raptem o niespełna kilometr na godzinę. Jeszcze raz stawiam więc pytanie: jest się o co bić? Zwłaszcza gdy wiadomo, że roczne utrzymanie ITS kosztować będzie 1,5 miliona złotych.

Z drugiej strony, półtora miliona złotych nie wystarcza na zrobienie kilometra porządnej ulicy. Oszczędności na ITS, przeznaczone na budowę dróg, niewiele znaczyłyby w skali miasta. A budować trzeba, bo to jest jedyna skuteczna droga do odkorkowania Bydgoszczy. Dlatego trudno mi z wyrozumiałym uśmieszkiem potraktować wieść, że odkrycie legowisk dwóch śpiących o tej porze roku jeży spowoduje opóźnienie w pracach nad rozbudową Trasy Uniwersyteckiej na Wzgórzu Wolności. Żeby było jasne: nie mam nic do jeży, niech sobie śpią maleństwa. Nie one są winne, lecz biurokraci, którzy oczekują spełnienia takich samych formalności w przypadku, gdy na drodze koparki stanie jeż, płaz o nazwie kumak nizinny (ten zatrzymał budowę S5), jak i stado żubrów. Inna sprawa, że jak czytam w gazetach wyjaśnienia urzędników, którzy przed wykonaniem wartych fortunę prac zasłaniają się jeżem czy kumakiem, to w tle majaczą mi politycy. Tacy, którzy przed wyborami obiecali za dużo, i teraz w jeżu dostrzegli zbawiciela.