Dom z widokiem na neon

<!** Image 1 align=left alt="http://www.express.bydgoski.pl/img/glowki/reszka_jaroslaw.jpg" >Mój kolega parę lat temu kupił zapuszczone mieszkanie na Długiej. Cierpliwie je remontował. Mieszkanie piękniało razem z Wyspą Młyńską, na którą wychodzą okna. Na parterze czasem przemknie szczur, ale na piętrze żyje się sielankowo - tak w każdym razie twierdzi kolega i zapewnia, że za nic się stamtąd nie wyniesie.

Jest to dla mnie ciekawy przykład ruchu pod prąd. Większość ludzi ucieka ze Śródmieścia do spokojniejszych rewirów, często poza miastem. Ci, których na to nie stać, chyba nauczyli się pokornie dźwigać swój krzyż, bo do redakcji przestały docierać tak liczne parę lat temu skargi na nocne hałasy dochodzące z knajpek, klubów i dyskotek. Nawet populistyczni politycy ośmielają się już wypowiadać opinie, że centra dużych miast to nie miejsca na spokojne gniazdka. Ale widać ludzi, którym nie przeszkadza głośne i szybkie tętno śródmieścia, jest sporo. Rubinowy Dom, powstający na gruzach kina Polonia, oferuje 15 apartamentów, które kosztować będą ponad pół miliona złotych. Razem z garażem w podziemiu nowi mieszkańcy kupują wiecznie zatłoczone skrzyżowanie pod drzwiami.

<!** reklama>Teraz czytam o przymiarkach do zamiany w apartamentowiec kamienicy, w którym mieściło się kino „Pomorzanin”. Cóż, widok na Gdańską, którą suną tramwaje i korowód przechodniów, w piątki i soboty do samego świtu, rozerwać może samotnego gościa w hotelu. Ale oglądać taki widoczek dzień w dzień z okna mieszkania, za które wybuliłem majątek... Wybaczcie państwo, za taki luksus dziękuję. I mam nadzieję, że bydgoscy urbaniści nie pozwolą na zamianę śródmiejskich kamienic w świątynie dumania dla milionerów.