Damy i żebraczki

<!** Image 1 align=left alt="http://www.nowosci.com.pl/img/glowki/reszka_jaroslaw.jpg" >

„Szare Ogrody” - niesłychane, nagrodzone dwoma Złotymi Globami, ale w Polsce niepokazane na dużym ekranie. Za to teraz mamy ucztę na płycie DVD - przede wszystkim aktorską, bo Jessica Lange jako „Duża” Edith Bouvier Beale i Drew Barrymore jako „Mała” Edith Bouvier Beale zagrały wyśmienicie.

Panie Beale to osoby w Polsce nieznane, ale w Stanach podglądacze elit świetnie je znają. „Duża” Edith była ciotką, a „Mała” Edith kuzynką samej pani prezydentowej Jackie Kennedy-Onassis. Jak to się stało, że damy z najwyższych sfer na początku lat 70. zostały „odnalezione” niemal dosłownie na śmietniku, bo w ruinach ich rezydencji, Szarych Ogrodów, w ekskluzywnym East Hampton żyły na górze śmieci (wywieziono stamtąd aż tysiąc worków odpadków), którą dzieliły z ukochanymi kotami i... ogromnym szopem? O tym opowiada debiutancki dramat Michaela Sucsy, którego podstawą stał się świetny dokument nakręcony w wyniku długich rozmów z matką Bouvier (czyli „Dużą” Edith) i córką Bouvier („Małą” Edith), a pokazany w 1975 r.

<!** reklama>W tym okresie obie panie najgorsze miały już za sobą. Wcześniej, w 1971 r., interweniujący w wyniku skarg sąsiadów inspektor sanitarny, grożąc eksmisją, ściągnął w okolice rezydencji widma dziennikarzy z bulwarówek. Skandal zmusił do działania opływającą w luksusy krewniaczkę Bouvier - Jackie Kennedy-Onassis. Dzięki jej 32 tysiącom dolarów Szare Ogrody zostały wysprzątane i wyremontowane. Niezwykła popularność filmu dokumentalnego sprawiła, że „Mała” Edith po śmierci matki mogła wreszcie zrealizować swe marzenie - śpiewno-taneczne występy w kabarecie.

W filmie fabularnym, nakręconym siedem lat po śmierci „Małej” Edith, Michael Sucsy skupia się na dwóch wątkach. Pierwszy to zależność wielkich dam od mężów. „Duża” Edith, podobnie jak później jej córka, kochała taniec i śpiew, co nie podobało się panu Beale, poważnemu prawnikowi. Od 1931 r. („Mała” Edith miała wtedy 14 lat) był z żoną w separacji, a gdy wziął rozwód, zaprzestał finansowania „kompromitującej” go żony i równie źle zapowiadającej się córki. Obie żyły dzięki 300 dolarom comiesięcznej wypłaty z funduszu (z czasem i to źródło wyschło) oraz sprzedaży sprzętów, toalet, bibelotów zgromadzonych w Szarych Ogrodach w dobrych czasach.

Drugi ważny wątek to toksyczny związek matki i córki, który nie pozwolił utalentowanej, uroczej i przebojowej „Małej” Edith rozwinąć skrzydeł. Gdy zdobywała się na odważny krok (pod koniec lat 30. została modelką i pracowała w Nowym Jorku oraz na Florydzie), zaborcza matka używała wpływów i sztuczek, by ściągnąć ją do domu. Tak to żyć bez siebie nie mogły, a żyć z sobą, bez pieniędzy z zewnątrz, nie umiały.

Ocena: 3/3