Ciszej, proszę

<!** Image 1 align=left alt="http://www.express.bydgoski.pl/img/glowki/blazejewski_krzysztof.jpg" >Dyskusja o majątku kościelnym toczy się coraz żwawszym tempem. Z różnych ust padają wielocyfrowe liczby i na ich bazie - oskarżenia, jeśli nie o oszustwa, to przynajmniej o pazerność lub złą wolę. Druga strona, czyli Kościół, nie pozostaje bierna. I ona odgryza się jak może. Głównie... zaniżając liczby lub przecząc faktom.

Niestety, w całej tej sprawie żadna ze stron nie ma czystych rąk. Pochopnie rzucane oskarżenia, wytwarzanie podejrzliwości - to są rzeczy szkodliwe. Trudno jednak o inną atmosferę, jeśli nadal wszystko owiane jest mgłą tajemnicy. Sposób działania Komisji Majątkowej wymyślono taki, że siłą rzeczy musi sugerować układy na boku czy też pod stołem. Podawane przez nią dane są często sprzeczne, a informacje niepełne bądź szczątkowe. Hierarchowie Kościoła zdają się nie zdawać sobie sprawy z tego, że kiedy z oburzeniem odrzucają wszelkie oskarżenia, a jednocześnie nie ujawniają prawdy, sami działają na swoją niekorzyść. Cokolwiek by powiedzieć, to komu jak komu, ale właśnie Kościołowi jako instytucji nie przystoi taka gra. Pasuje do niego jawność, prostota i uczciwość.

<!** reklama>Trudno jednak o postępowaniu Kościoła na przykładzie działania Komisji Majątkowej tak właśnie stwierdzić.Warto również pamiętać o tym, że Kościół został w odrodzonej Polsce postawiony w sytuacji uprzywilejowanej - on jeden zyskał prawo do w miarę pełnej reprywatyzacji. O tym, że nie jest to w porządku wobec innych, nikt nigdy nie wspomniał. Tak jakby dobra doczesne miały dla niego najważniejsze znaczenie...