- Chyba wszystko, co dzieje się w moim życiu, zaczyna się przypadkiem - mówi Grażyna Lutosławska

Z którą z czynności artystycznych jesteś związana najbardziej?
[break]
Przede wszystkim jestem dziennikarką, w radiu pracuję blisko trzydzieści lat. Pisanie pojawiło się kilkanaście lat temu i nie tylko nie chce mnie opuścić, ale wręcz się rozwija.

Do radia trafiłaś w 1988 roku - to był przypadek?Chyba wszystko, co się dzieje w moim życiu, zaczyna się przypadkiem. Tak też było z radiem. Wzięłam kiedyś udział w konkursie na recenzję teatralną i go wygrałam. W prasie ukazał się wywiad z laureatką, trafiłam też na rozmowę do radia. I już w nim zostałam.

Co wtedy robiłaś?Studiowałam filozofię. Ale o dziennikarstwie myślałam wcześniej. Przed maturą jeździłam nawet z Chełma, gdzie wtedy mieszkałam, na warsztaty dziennikarskie do Warszawy.

Co pamiętasz z pierwszych dni w radiu?Pamiętam pierwszą lekcję znakomitego dziennikarza, Janusza Łuczkowskiego. Dał mi wtedy do odsłuchania nagraną na taśmie kilkuminutową rozmowę. Posłuchałam tego i nie wydawało mi się, aby jego rozmówca mówił ciekawie. Janusz przemontował tę rozmowę i nagle okazało się, że jego rozmówca powiedział całkiem co innego. Wtedy Janusz Łuczkowski powiedział: proszę pamiętać, żeby tego nigdy nie robić. To była moja pierwsza lekcja radia - lekcja etyki. Dowiedziałam się też, o co w tym zawodzie chodzi - przede wszystkim o spotkanie. Rozmowa to moja ulubiona forma dziennikarska. Chociaż robiłam też reportaże, przez jakiś czas przygotowywałam serwisy informacyjne, a raz nawet zdarzyło mi się zrobić relację sportową. Ale zawsze wolałam biegać do teatru, na wystawy i spotkania autorskie, rozmawiać z twórcami i słuchaczami o tym, co widzieli, czytali, czego byli świadkami.

Napisałaś kilka książek dla dzieci, zresztą nagradzanych, ale porozmawiajmy o Twoim serialu słuchowiskowym „Bazarek”...Zaczęło się od słuchowisk dla dzieci. A „Bazarek”, przeznaczony dla dorosłego słuchacza, pojawia się na antenie Radia Lublin od roku. Akcja toczy się przy straganie pani Zosi, gdzie spotykają się jej przedstawiciele różnych środowisk. Kupują warzywa i rozmawiają na różne tematy.