Dzieciństwo i młodość Leonard Pietraszak spędził w kamienicy przy ul. Grunwaldzkiej. Jaki wtedy był? - Ba, kto to wie? - odpowiada. - Wychodziliśmy na ulicę. Kopaliśmy szmaciankę, bo nie było nas stać na piłkę. Graliśmy w palanta - wspomina.
Sceniczny debiut zaliczył już w podstawówce. - Zostałem wytypowany do recytowania wiersza. Przygotowywałem się, ale jak wyszedłem na środek, to powiedziałem tylko tytuł i i zszedłem.
Potem przyszedł czas na fascynację Feliksem Stammem i krótki romans z boksem. - Należałem do sekcji bokserskiej Zjednoczeni Bydgoszcz. Pojechałem do Inowrocławia na mistrzostwa Pomorza, ale dostałem taki nokaut, że odechciało mi się boksu na całe życie.
Marzenia o aktorstwie poprzedziła miłość do dziennikarstwa. Szyki pokrzyżowała lista rankingowa na studia, na której nie znalazło się nazwisko Pietraszak. Za to na PWSTiF w Łodzi aktor dostał się za pierwszym razem.
Wieloletnia praca w teatrze, kilkadziesiąt ról filmowych i telewizyjnych zapewniły Leonardowi Pietraszakowi status gwiazdy. Dla wielu widzów na zawsze pozostanie on niezapomnianym Kramerem z „Vabank” czy Karolem Stelmachem z „Czterdziestolatka”.
W 2014 r. artysta (wraz z żoną Wandą Majer-Pietraszak) postanowił podarować Bydgoszczy kolekcję obrazów Jana Stanisławskiego i jego znakomitych uczniów. Dzieła będą pokazywane na stałej wystawie w Muzeum Okręgowym im. Leona Wyczółkowskiego, w rozbudowanym gmachu na ul. Gdańskiej 4.
Z okazji 670. urodzin Bydgoszczy Leonard Pietraszak otrzymał specjalne wyróżnienie - Medal Prezydenta Miasta. - W pamięci mam rok 1946 roku. Wtedy świętowaliśmy 600. urodziny Bydgoszczy. Stałem na jakimś podwyższeniu i zachwycony patrzyłem na wielką defiladę. To było nieprawdopodobne święto, rok po zakończeniu wojny. Nikt już tego nie pamięta, a ja wciąż mam to w pamięci. Chciałbym dożyć 700. rocznicy, ale wtedy przeniosę się na stałe do Bydgoszczy - żartował znany aktor.
ZOBACZ TEŻ: Drzwi Otwarte i spotkanie z Leonardem Pietraszakiem
Leonard Pietraszak (ur. 6 listopada 1936 roku w Bydgoszczy, absolwent obecnego III LO przy ul. Nowogrodzkiej), aktor teatralny, filmowy i telewizyjny. W 1960 roku ukończył studia na Wydziale Aktorskim PWSTiF w Łodzi. Popularność przyniosły mu role w serialach telewizyjnych: wystąpił jako Krzysztof Dowgird w serialu „Czarne chmury” oraz jako doktor Karol Stelmach, przyjaciel głównego bohatera - inż. Stefana Karwowskiego - w „40-latku”. Od 1977 związany z Teatrem Ateneum. W 2002 podczas VII Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd.
Na ekranie debiutował w 1957 roku, kiedy to wystąpił w dwóch filmach - „Prawdziwy koniec wielkiej wojny” i „Ewa chce spać”. W tym pierwszym - jako gość na przyjęciu, w tym drugim - jako motocyklista. W obu przypadkach jego nazwisko nie znalazło się w czołówce, a „motocyklista” był nierozpoznawalny na ekranie. Jedną z ostatnich ról był Florian w komedii „Listy do M”.
