W ostatnich latach legendarny siatkarz walczył z poważną chorobą nowotworową.
Zajcew był mistrzem olimpijskim igrzysk w Moskwie 1980, srebrnym medalistą dwóch olimpiad, dwukrotnym mistrzem świata, dwukrotnym zdobywcą Pucharu Świata, zwycięzcą Igrzysk Dobrej Woli, siedmiokrotnym mistrz Europy, posiadaczem Orderu Przyjaźni Narodów i Orderu Odznaki Honorowej, Zasłużonym Mistrzem Sportu (Honorowy Mistrz Sportu ZSRR), członkiem Siatkarskiej Galerii Sław (Volleyball Hall of Fame) jako jednym z najlepszych siatkarzy XX wieku.
Zapamiętany zwłaszcza z finału olimpijskiego w Montrealu
Przez polskich kibiców zapamiętany został zwłaszcza z transmisji finału turnieju siatkarskiego igrzysk w Montrealu 1976, w którym reprezentacja ZSRR po niezwykle emocjonującym meczu przegrała z reprezentacją Polski Huberta Wagnera 2:3 (15:11, 13:15, 15:12, 17:19, 7:15) z niezpomnianym komentarzem Wojciecha Zielińskiego:
Syn Zajcewa był liderem reprezentacji Włoch
W mistrzostwach ZSRR Zajcew przez 18 lat bronił barw jednego klubu – Leningradu Awtomobilist. A karierę siatkarską zakończył we Włoszech i Szwajcarii. We Włoszech urodził się jego syn Ivan, który był jednym z liderów reprezentacji Włoch.
Zajcew był później trenerem szwajcarskiego Lugano, a także kilku rosyjskich klubów oraz w okresie 1996-97 reprezentacji Rosji, w której był asystentem trenera iaczesława Płatonowa podczas igrzysk w Atalancie 1996.
