Z Czarnogórą wygrał... Zimoch

<!** Image 1 align=left alt="http://www.nowosci.com.pl/img/glowki/nadolski_tadeusz.jpg" >Świat się kończy. Media podały, że bokserską walkę Witalija Kliczki z Manuelem Charrem (Ukrainiec wygrał ją przez nokaut w IV rundzie, co wielką niespodzianką wcale nie było) oglądało w telewizji niemieckiej więcej widzów niż spotkanie piłkarskiej reprezentacji tego kraju z Wyspami Owczymi. Prawda, Wyspy Owcze to - delikatnie mówiąc - przeciwnik mało atrakcyjny, ale żeby okładanie się po gębie wygrało z futbolem?

<!** reklama>To jeszcze nic. Mamy i swoje kwiatki na tym polu. Jak wiemy, spotkanie polskich piłkarzy z Czarnogórą transmitowane było tylko przez Cyfrowy Polsat i niektóre telewizje kablowe w systemie pay-per-view. Na ten temat napisano i powiedziano już prawie wszystko.

Mało kto jednak zwrócił uwagę na to, że znacznie wyżej wyceniono pojedynek Tomasza Adamka z Travisem Walkerem o pas zupełnie nieistotnej i nikomu nieznanej federacji IBF North America. Za tę drugą relację trzeba było zapłacić 40 złotych, za wyczyny biało-czerwonych w Podgoricy tylko 20 złotych.

I bądź tu mądry, bo z tego wynika, że Adamek jest dwa razy więcej wart niż nasze dobro narodowe (zwłaszcza po Euro), czyli piłkarze. Z tego, że pojedynku eliminacyjnego do mistrzostw świata nie pokazano w telewizji ogólnodostępnej, skorzystała zapewne radiowa „Jedynka” i Tomasz Zimoch (tak, tak, ten od „Panie Turek, niech pan tu kończy to spotkanie” - z 1996 roku podczas meczu Broendby Kopenhaga - Widzew Łódź), bowiem wiele osób wybrało właśnie tę formę przekazu i zapewne nie żałowało. Bo Zimoch, to Zimoch. Wartość sama w sobie.