Tango, tropiki i lód

Drugie co do wielkości państwo Ameryki Południowej to skarbnica atrakcji, którymi nie pogardzi ani mniej doświadczony turysta, ani wytrawny podróżnik.

Argentyna to kraj różnorodności - od subtropikalnych obszarów na północy po skute lodem tereny Ziemi Ognistej, od roztańczonego w rytmie tanga Buenos Aires po ostatnich kowbojów - gauchos. Rozciąga się na długości ok. 3700 km z północy na południe. Zamieszkuje ją około 42 milionów ludzi. Graniczy z Chile, Boliwią, Brazylią, Paragwajem i Urugwajem, a na wschodzie z Oceanem Atlantyckim. Kraj był zasiedlany przez europejskich imigrantów różnych kultur, a pierwsi hiszpańscy badacze nadali mu nazwę od łacińskiego argentum - srebro, choć wśród wielu surowców naturalnych Argentyny nie ma srebra, jak w sąsiedniej Boliwii czy Peru. Jest za to wiele bogactw, które czynią ten kraj niezwykłym.

Ulice kosmopolitycznej stolicy - Buenos Aires - nieustannie rozbrzmiewają dźwiękami tanga, szczególnie w dzielnicach La Boca i San Telmo, gdzie uliczne występy tancerzy i efektowne pokazy w restauracjach są nieodłączną częścią życia. Wielbiciele tanga regularnie spotykają się w Buenos Aires w salach tanecznych. Tańczą rano, po południu lub wieczorem. Szkoły nauki tanga są odwiedzane przez turystów, bo pobyt w boskim Buenos musi być uwieńczony tym tańcem!

<!** reklama>Kolejnym symbolem Argentyny są gauczowie - kowboje żyjący na rozległych ranczach argentyńskiej pampy. Opowiadano o nich legendy, przypisując im siłę, odwagę i honor. Słynęli z niespotykanych umiejętności jeździeckich. Mówiono, że gauczo bez konia to gauczo bez nóg. Utrzymywali się głównie z hodowli bydła na mięso, skórę i łój - towary eksportowe. Podobno byli tak uzależnieni od słynnego naparu yerba mate, że łatwiej byłoby im zrezygnować z wołowiny. Znani byli z prowadzenia bardzo prostego żywota. Większość miała jedynie konia, siodło, ponczo i nóż. Po prywatyzacji ziemi i bydła, kiedy gauczowie zaczynali mieć kłopoty w jakimś miejscu, po prostu przenosili się dalej. W ten sposób stopniowo oddalali się od terenów gęściej zaludnionych.

Wielka przyrodnicza atrakcja Argentyny, wodospad Iguassu (z języka guarani - wielka woda), najpotężniejszy na świecie, choć nie najwyższy i nie największy, znajduje się na granicy Argentyny z Brazylią. Tropikalny klimat, wilgotność i otaczająca wodospad dżungla z nieprzebranym bogactwem zwierząt i roślin to raj dla miłośników natury. Nad głową latają kolorowe tukany, obok malutkich barów z przekąskami biegają koati (ostronosy), a szum rozbijającej się o skały wody słychać z odległości około 20 km! Spacer między 275 kaskadami umożliwiają liczne mosty i punkty widokowe. Największy z wodospadów, Garganta del Diablo (Diabelska Gardziel), ma wysokość 72 m i jest o 20 m wyższy niż Niagara. Najlepiej ogląda się go od strony Brazylii.

W Argentynie możemy poczuć się jak na krańcu świata. Wystarczy dotrzeć do najdalej na południe wysuniętej części archipelagu Ziemi Ognistej (Tierra del Fuego). Około 9 tys. lat temu wody Cieśniny Magellana oddzieliły ten skrawek lądu od ogromnej Patagonii (1/3 powierzchni Argentyny). Według legendy słynny żeglarz Ferdynand Magellan dopływając tam, ujrzał liczne ogniska. Rdzenni mieszkańcy ogniem powiadamiali się o zagrożeniu. Nazwał więc tę ziemię - Ognistą. Wieją tu ciągłe wiatry i panuje całoroczna „chłodna wiosna”. Statki towarowe z całego świata to częsty widok. Najważniejszą gałęzią przemysłu są tu liczne platformy naftowe. Malownicze miasteczko Ushuaia, nazywane końcem świata, położone jest nad cieśniną Kanał Beagle. Stąd organizowane są wycieczki na skutą lodem Antarktydę i wyprawy statkiem na obserwację pingwinów, lwów morskich i stad kormoranów.

Zobacz galerię: Tango, tropiki i lód