Takie Podhale już tylko na jego fotografiach

Jak przyznaje Leszek Jerzy Pękalski, te fotografie mają równo 40 lat. Wykonał je po to, by dostać się do Związku Polskich Artystów Fotografików. Dlaczego akurat Podhale?

- Od dziecka jeździłem w Tatry i pod Tatry, spędziłem także rok, pracując w obserwatorium na Kasprowym Wierchu i wydawało mi się, że znam tę ziemię i tych ludzi na tyle dobrze, by móc o nich coś prawdziwego opowiedzieć. Aby jednak mieć świeże spojrzenie, wybrałem się w miejsca, w których nigdy przedtem nie byłem: Dzianisz na tyłach Gubałówki, Jurgów, Rzepiska i Kacwin na Spiszu, tuż pod słowacką granicą, wreszcie Ochotnica w Gorcach. Przygoda! Wędrowałem, spotykałem ludzi, rejestrowałem to, co udało mi się zobaczyć i czego doświadczyć.

(...) W stosunkowo krótkim czasie materiał wystarczył, bym rok później dostał się do ZPAF. Dodatkowo, z blisko 300 zdjęć, stworzyłem album „Wnukowie Sabały”, do dziś niewydany, istniejący tylko w jednym egzemplarzu - wspomina we wstępie do wystawy Leszek Jerzy Pękalski.

Artystę w 2005 r. zaproszono na festiwal „Transphoto-
graphiques” w Lille, by tam po latach zaprezentować cykl podhalański. Ten sam zestaw 50 zdjęć i dodatkowych 7 plansz od jutra w Bydgoszczy!