Różnią się wiekiem i sprawnością, ale radość ze wspólnej zabawy czerpali taką samą

- To są nasze piękne perełki - tak określił młodych uczestników Spartakiady Tadeusz Choroniowski, jeden z najstarszych seniorów na sali gimnastycznej. Różnica pomiędzy zawodnikami wynosiła 80 lat, ale to bez znaczenia, ponieważ Spartakiada Uczniów i Seniorów jest najlepszym przykładem na to, że sport łączy pokolenia. Podopieczni Domu Dziennego Pobytu „Senior” i klas sportowych 1-3 Zespołu Szkół nr 15 już po raz drugi spotkali się na Zawiszy, by integrować swoje pokolenia. Ideę imprezy doceniła posłanka Iwona Kozłowska, która była gościem tegorocznej edycji: - To jest wspaniałe wydarzenie, cudownie jest patrzeć na to międzypokoleniowe spotkanie, ale też na rywalizację. Już teraz wszyscy jesteście zwycięzcami - zapewniała, choć nie ostudziło to jednak emocji na sali.
[break]

Doping bez końca

Podekscytowani uczniowie oraz lekko zdenerwowani, ale równie poruszeni seniorzy, z gracją wkroczyli na matę, podzieleni na mieszane, seniorsko-dziecięce zespoły „Czerwonych” i „Zielonych”.
Drużyny musiały przejść przez cztery konkurencje, a każda z nich była nie lada wyzwaniem dla starszych uczestników. - Dzieci wyglądają pięknie i są bardzo sprawne. Młodość to młodość, a my musimy sobie jakoś radzić - powiedziała nam Maria Nalewaj z DDP „Senior”.
I sobie poradzili. Wykazali się zaskakującą sprawnością we wszystkich czterech zadaniach - biegu z balonem, slalomem pomiędzy pachołkami z kijem hokejowym, rzucie woreczkiem do obręczy z odległości 3 metrów i podawaniu piłki siatkowej ponad głowami.
Dopingowi nie było końca. Wszyscy kibicowali sobie nawzajem, a za priotytetową uznawali sportową zasadę „fair play”. Rywalizacja była bardzo wyrównana i to jeszcze bardziej potęgowało emocje na sali i trybunach, bo te też były zapełnione. Sędziowie, znani sportowcy - Paulina Wojciechowska, Andrzej Szajna i Stanisław Mątewski - dokładnie obserwowali zawodników i zapisywali każdy punkt. Po wykonaniu wszystkich konkurencji tablica jednoznacznie wskazywała 6:6, czyli kolejny remis. Zeszłoroczna spartakiada zakończyła się bowiem wynikiem 4:4 i tak jak wtedy, tak i teraz mali uczestnicy przyznali, że to dobrze, bo gdy jest remis, nikomu nie jest smutno.

„Rakieta” zagrzewa

Po takiej rywalizacji wszystkim należały się gromkie brawa. Uczniowie na tę okazję przygotowali specjalny aplauz, „rakietę”, która hucznie i entuzjastycznie nagrodziła wszystkich za sportowy wysiłek. Zawodnikom rozdano nagrody, puchary, dyplomy i wielkie kosze z jabłkami.
- Nie liczyło się zwycięstwo, ale udział w zawodach. Jestem dumna z seniorów, że chce im się chcieć i cieszę się, że chcą być obecni w życiu młodych, którzy tak tego potrzebują - podsumowała Honorata Wilk, prezeska Stowarzyszenia „Z potrzeby serca” i kierowniczka Domu Dziennego Pobytu „Senior”.
Bardzo ważnym punktem programu było odśpiewanie aż trzech zwrotek hymnu, który niósł jedną z wartości towarzyszących spartakiadzie - patriotyzm. Uczniowie specjalnie przygotowywali się do tego pod kierunkiem Katarzyny Ważnej, studentki Akademii Muzycznej. - Dzieci w większości znały słowa hymnu, wystarczyło tylko popracować nad rytmem
- tłumaczyła instruktorka.
Najbarwniejszym elementem spartakiady była samba „Pachanga” w wykonaniu Formacji Tanecznej Senior. Panie ćwiczyły układ pod okiem choreografki Wandy Maćkowskiej i wykonały ją w pięknych kolorowych sukniach. Do wspólnej zabawy porwała natomiast odtańczona na sam koniec zumba - włączyli się do niej również organizatorzy i sędziowie.
- Idea spartakiady ciągle się rozwija. Widać to po liczbie zawodników i widowni. W zeszłym roku trybuny nie były tak zapełnione. Integrują się więc nie tylko najmłodsi i najstarsi, ale wszyscy uczestnicy. Co ważniejsze, takie inicjatywy można realizować wszędzie i przekazywać przy tym wartości patriotyczne oraz uczyć kultury - skomentowała Anna Kordowska, terapeutka z DDP „Senior”.
Organizatorki, Grażyna Stępień i Grażyna Jazłowska, zapewniają, że będą starały się o kolejną edycję. Wszystko więc wskazuje na to, że spartakiada na stałe wpisała się w kalendarz imprez seniorów i uczniów z osiedla Leśnego. Oby energia, która towarzyszyła wszystkim podczas wspólnego tańca, nie opuszczała nikogo aż do następnego spotkania.