Proboszcz Parafii św. Mateusza w Bydgoszczy: - Święta uczą nas piękna rodziny

Po ponad dwóch latach pandemii zarazem alienacji, jakie są te święta Bożego Narodzenia w tym roku?
Oczywiście – w pandemii, te święta były w jakiś sposób obchodzone, ale inaczej. Wtedy jednak członkowie wielu rodzin nie mogli się ze sobą spotkać, zobaczyć… Teraz dużo osób czekało na to, aby te święta wreszcie przeżyć tak, jak to wynika z naszej tradycji i wiary, czyli w bliskości ze sobą. Bo rodzi się ktoś najważniejszy, do czego należy się przygotować.

Choć w tym roku te święta są nieco inne, bo ciągle mamy wojnę w Ukrainie.
Właśnie dostałem zdjęcie z Kijowa, od tamtejszych kleryków, którzy codziennie rano odmawiają Brewiarz. W zimnej i bez prądu kaplicy, której jeszcze Rosjanie nie zburzyli. Przed każdym z nich stoi zapalona świeczka. Mimo tej wojny, tych trudności chcą być razem by wspólnie obchodzić narodziny Zbawiciela. Niesamowita jest ta nadzieja w ukraińskim narodzie. I ta chęć przezwyciężenia zła, które przecież z takim ogromem się na nich rzuciło. Ci klerycy, w tej zimnej kaplicy siedzą i modlą się, bo wiedzą, że bez Boga nie da się tego zła przezwyciężyć. Po 24 lutego, też dostawałem zdjęcia osób klęczących w śniegu, przed figurkami i modlących się o to, aby Pan Bóg uchronił ich przed nienawiścią do Rosjan. I wytrwale proszących: „Daj nam siłę, aby bronić się i nie dopuść do tego, aby zwyciężyła w nas ta nienawiść do wroga”. To ważne słowa dla nas i całego świata, od tego dzielnego ukraińskiego narodu - otwartego, bojowego, silnego. Który wie, że to co go umacnia, to właśnie ta wiara.

To jak ważne są dla nas święta Bożego Narodzenia?
Bardzo ważne, bo tkwi w nich tajemnica rodziny. Bo oto Bóg, który ma moc i jest Panem Wszechświata objawia się w malutkim, drobnym i bezbronnym dzieciątku. Dla którego nie ma miejsca i musi rodzić się w stajni. Święty Józef dobrze wie, że Maryja oczekuje nie jego dziecka jednak jej wierzy, że jest prawą osobą. Nie oddala jej od siebie, w tym błogosławionym stanie. A potem, widzimy jak Matka Boża i święty Józef troszczą się o Jezusa i też nas tego uczą. I dają nam nadzieję, każdej rodzinie będącej w różnej sytuacji życiowej, że „Ślepi zobaczą, umarli zmartwychwstają, głusi usłyszą”. Nadzieję, na to ponowne narodzenie Chrystusa w naszych sercach. Wielu rzeczy uczą nas te święta, ale przede wszystkim piękna rodziny. Bo to jest miejsce, gdzie jeden powinien być zasłuchany w drugiego. W jego potrzeby. Gdzie się wszyscy dobrze znają, otaczają wzajemną troską i umieją sobie przebaczać. Potrafią odbudowywać swoje relacje na nowo. Ale do tego wszystkiego potrzebny jest Jezus, bo człowiek sam - jest zbyt słaby. Czasami czuje się oszukany, zdradzony, bezsilny a Pan Jezus przychodzi i mu mówi „Nie jesteś sam, zaufaj mi i otwórz swoje serce na moją obecność”. Treścią tych świąt, jest też godność człowieka, a jej potrzebujemy wszyscy.

A czy potrzebujemy tych świąt przede wszystkim w tym wymiarze duchowym, bo – z badań wynika, że coraz więcej osób kojarzy je raczej z czasem wolnym?
Bezsprzecznie, zmienia się obraz naszego społeczeństwa. Podobnie jak rozumienie, postrzeganie tych świąt, bo społeczeństwo się laicyzuje. Są osoby, które nie utożsamiają się z Kościołem i nie tworzy się już tak chętnie rodzin - szczególnie w Europie Zachodniej. Wcześniej takim przykładem dla młodych ludzi byli rodzice, parafia, jakieś organizacje a dzisiaj – bardzo często, na pierwszym miejscu jest Internet. Oczywiście to dar Boga, ale nieumiejętne korzystanie z niego sprawia, że pojawiają się w nim nieodpowiednie, małowartościowe treści. I bezsprzecznie, ludzie mają prawo do odpoczynku. Ale święta Bożego Narodzenia, to wielowiekowa tradycja. To czas, w którym tęsknimy za rodziną szczególnie, za tym co ona daje. Czas, który wyzwalana ogromne pragnienie bliskości tej drugiej osoby i miłości. Ważne, abyśmy się nie bali otworzyć na te uczucia a często ten opór widać, w młodych ludziach.

To także czas tradycyjnej kolędy…
Ludzie wysyłają do nas smsy i cieszą się, że taka kolęda w tym roku będzie. Jest takie oczekiwanie, choć pewnie nie przez wszystkich mieszkańców w parafii. Bo w tej kolędzie niesamowite jest to, że ksiądz idzie do domu, modli się razem z domownikami w ich mieszkaniu, przynosi im Boże błogosławieństwo. A oni chcą, aby ono do nich przyszło. Aby ta kolęda - w każdym z tych domów, bardziej uobecniła to, że Chrystus się narodził. Zawsze mnie zadziwiała, a jestem kapłanem ponad 30 lat - taka prosta, głęboka wiara i ta pewność, że ksiądz przychodzi z błogosławieństwem Jezusa. Jest to też budowanie wspólnoty, jedności w parafii.

Czego ksiądz profesor życzy czytelnikom z okazji świąt Bożego Narodzenia?
Aby te święta były czasem głębokiego pokoju. I ciszy, bo jesteśmy z każdej strony rozkrzyczani i nie mamy dla siebie czasu. Coraz częściej nie mamy też ze sobą, tego bezpośredniego kontaktu. I żeby Pan Jezus, pomógł nam odkryć tę potrzebę bliskości do drugiego człowieka. Bo dzięki niej można zobaczyć, kim jestem. Odkryć siebie na nowo. A żeby to zobaczyć, potrzebna jest łaska wiary. Bez względu na to, jakiego jesteśmy wyznania czy światopoglądu życzę, aby to był obfity czas.