„Poświęcając trochę czasu na przemyślenie, chciałbym ogłosić decyzję o wycofaniu się z zawodowej piłki nożnej. Przede wszystkim chcę podziękować Bogu za czuwanie nade mną i doprowadzenie do najwyższych wyników sportowych. Dziękuję wszystkim klubom, w których grałem. Zawsze będę trzymał te drużyny i ich fanów w moim sercu. Dziękuję też brazylijskiej drużynie za możliwość gry na dwóch mistrzostwach świata, co sprawiło mi przyjemność. Jestem wdzięczny wszystkim kolegom, pracownikom, trenerom i dyrektorom, z którymi miałem przyjemność pracować. Dziękuję mojej rodzinie, mamie, dzieciom, braciom i prawdziwym przyjaciołom. Bardzo dziękuję za to, że przez te wszystkie lata byliście u mego boku, ciesząc się z każdego z moich osiągnięć, jakby to było wasze własne. Dodawało mi to sił i motywowało. Teraz pójdę inną drogą, ale zrobię to z taką samą odwagą i szczęściem, jakie miałam w dzieciństwie, kiedy wbrew wszelkim przeciwnościom opuściłam osadę w Rio, by podbić świat. Dziękuję za wszystko, futbolu!” - napisał Ramires na swoim koncie w sieci społecznościowej.
Ramires, zwany piłkarskim „Rambo”, z racji swojej wytrwalości, etyki ciężkiej pracy i wytrzymałości oraz „niszczenia” przeciwników jednego po drugim (świetny w przełamywaniu i odbiorze zagrań rywali), grał w Chelsea, z którą zdobył Ligę Mistrzów 2012, Ligę Europy 2013, mistrzostwo Anglii 2015, Puchar Anglii 2012, Puchar Ligi Angielskiej 2015, Benfice Lizbona, z którą sięgnął po mistrzostwo Portugalii i Puchar Ligi Portugalskiej w 2010 roku, chińskim Jiangsu Suning, a także brazylijskim Palmeiras Sao Paulo, z którym wywalczył Copa Libertadores, Puchar Brazylii i mistrzostwo Paulista w 2020 roku, Cruzeiro Belo Horizonte i Joenville. Indywidualnie wybrano go Piłkarzem Chelsea 2012, a także był laureatem Gola Roku Chelsea w 2011 (przeciwko Manchesterowi City) i 2011 (przecwiko Barcelonie), przyznano mu Srebrną Piłkę 2008 jako zawodnik Cruzeiro.
W sumie Ramires rozegrał 494 mecze na poziomie klubowym, strzelił 73 gole i zaliczył 55 asyst. Wystąpił 51 razy w reprezentacji Brazylii i zdobył 4 bramki, a także sięgnął z „Canarinhos” po Puchar Konfederacji 2009 w RPA i brązowy medal igrzysk olimpijskich Pekin 2008.
