"Nóż wbity Polsce w plecy": IV rozbiór Polski w dokumentach i zdjęciach - GALERIA

Odezwa Gen. Kleeberga do żołnierzy Samodzielnej Grupy „Polesie” z 5 X 1939 r.

"Żołnierze,

Z dalekiego Polesia z nad Narwi, z jednostek, które się oparły w Kowlu demoralizacji – zebrałem was pod swoją komendę, by walczyć do końca.

Chciałem iść wpierw na południe – gdy to stało się niemożliwem – nieść pomoc Warszawie.

Warszawa padła nim doszliśmy.

Mimo to nie straciliście nadziei i walczyliście dalej.

Najpierw z bolszewikami – ostatnio w trzydniowej bitwie pod Serokomlą z niemcami.

Wykazaliście hart i odwagę w masie zwątpień i dochowaliście wierność Ojczyźnie do końca.

Dziś jesteśmy otoczeni, a amunicja i żywność jest na wyczerpaniu.

Dalsza walka nie rokuje nadziei, a a tylko rozleje krew żołnierską, która jeszcze przydać się może.

Przywilejem dowódcy jest brać odpowiedzialność na siebie.

Dziś biorę ją w tej najcięższej chwili – każę zaprzestać walki by nie przelewać krwi żołnierskiej nadaremnie.

Dziękuję wam za wasze męstwo i za waszą karność – wiem, że staniecie gdy będzie trzeba.

Jeszcze Polska nie zginęła. I nie zginie.

Powyższy rozkaz przeczytać przed frontem wszystkich oddziałów".