Niebo i piekło starości

<!** Image 1 align=left alt="http://www.nowosci.com.pl/img/glowki/czarnowska_ewa.jpg" >To, że tego typu fakty pojawiają się tego samego dnia w lokalnej gazecie, której jednym z zadań jest opisywanie rzeczywistości, można uznać za zwykły zbieg okoliczności. Oto mamy do czynienia z niezwykłym jubileuszem, mieszkanka Bydgoszczy kończy 107 (!) lat i towarzyszą temu piękna uroczystość, obecność bliższych i dalszych gości. Piszemy o tym z szacunkiem i radością na czołowych stronach.

Niestety, ważne miejsce, nie tylko naszej gazety, zajął też opis tragicznej śmierci niemal równie wiekowej pani na bydgoskim Wzgórzu Wolności... To zdarzenie komentowane jest jako akt desperacji córki wobec wiekowej, ponad miarę wymagającej matki, nad którą opieki młodsza kobieta nie udźwignęła...

<!** reklama>Oczywiście, trudno jest z przypadkowej zbieżności dat w publikacji tych dwóch informacji wysnuwać jakiekolwiek uogólnienia. Mam jednak w głowie jeszcze inne historie. Kilkoro moich znajomych ma sędziwych rodziców, którym mocno dokuczają różne geriatryczne choroby. Tym ludziom, kochającym i współczującym, z właściwymi relacjami wobec nestorów, ciężko dać sobie radę z ogarnięciem złożonego problemu, jakim jest opieka nad osobami w podeszłym wieku.

Jak wynika z tekstu o Jubilatce z Siedleckiej, nasze życie się wydłuża, coraz więcej wokół nas ludzi z niezwykłymi rocznicami urodzin. Niestety, polskim standardom socjalnym bardzo daleko do - na przykład skandynawskich - które pozwalają starszym poczuć się godnie, a ich opiekunom dać siłę zapewnienia im naprawdę znośnej starości. Oczywiście, w każdych okolicznościach trzeba tę siłę znaleźć, ale dobrze by było nigdy nie być w tym samotnym.