Mury matury

<!** Image 1 align=left alt="Image 23062" >Co będzie na maturze? Też się kiedyś nad tym zastanawiałem. Mądrale, jakich zawsze jest pełno, przekonywali, że na pewno rewolucja, zwłaszcza francuska. Tamtego maja, gdy sam przeżywałem bolesny zespół stresu egzaminacyjnego, przypadała akurat dwusetna rocznica rewolucji francuskiej i rewolucyjne tematy często chodziły na giełdzie. I było coś z tych przepowiedni na rzeczy, bo wprawdzie na samej maturze oczywiście żadnej rewolucji nie było, ale w całej Europie klimat był taki raczej rewolucyjny. W końcu był to ów słynny rok 1989, kiedy na wschód od Łaby padały mury niejednej Bastylii.

Tegoroczni maturzyści nie tylko pisali o wrednym charakterku Makbeta albo o rodzinnych kłopotach w rodzinie Borynów, ale zdając egzamin z rozumienia czytanego tekstu, analizowali mądry esej „O patriotyzmie i nacjonalizmie” Jana Nowaka-Jeziorańskiego, który przeciwstawiał cnotę patriotyzmu - grzechowi nacjonalizmu. Pisał, jak niebezpieczna może być bezkrytyczna narodowa pycha, ile krzywd można zrobić w imię przekonania, że własna nacja jest ponad wszystkim i że nacjonalistyczna ideologia jest w istocie zaprzeczeniem zasad chrześcijańskiej kultury.

O maturzystów specjalnie bym się nie martwił. Ci na pewno poradzili sobie z tym zadaniem. Byłoby świetnie, gdyby tekst Nowaka przypomnieli sobie także nasi szanowni politycy, zwłaszcza ci, którym Polska i polskość z ust nie schodzą. Niestety, w ich wypadku już bym się obawiał, czy poradziliby sobie ze zrozumieniem czytanego tekstu.