Marcinkiewicz, kończ waść...

<!** Image 1 align=left alt="http://www.express.bydgoski.pl/img/glowki/warta_ryszard.jpg" >- W kinderbalach to on był dobry - tak o Kazimierzu Marcinkiewiczu powiedział kiedyś jego były szef, Jarosław Kaczyński. Wygląda jednak na to, że nie w kinderbalach, ale w telenowelach, dopiero tu, Marcinkiewicz prezentuje absolutne mistrzostwo. Bo tylko do telenoweli i to takiej w brazylijskim wydaniu porównać można to, co dzieje się wokół tego człowieka.

Szczerze mówiąc, guzik mnie interesuje, czy pan M. rozwodzi się, czy nie; czy do swej panienki mówi Isabel, czy jakoś inaczej, i co o tym wszystkim sądzi jej mama i jego małżonka. Historyjka o panu w średnim wieku, który wdaje się w ckliwy romans i zaczyna się zachowywać jak szesnastolatek, to banał, interesujący co najwyżej amatorów plotek. I właściwie absolutnie nie wzruszałaby mnie cała ta love story, gdyby nie to, że ośrodkiem tego zamieszania nie jest nieznany nikomu nauczyciel z Gorzowa - z całym szacunkiem dla nauczycieli - tylko były premier RP.

<!** reklama>Człowiek, który reprezentował autorytet mojego państwa i co gorsza, w jakimś stopniu reprezentuje go dzisiaj. I to jest w tym najsmutniejsze. Kazimierz Marcinkiewicz wraz ze swym tabloidowym show to żywy dowód na to, że w dużym, prawie czterdziestomilionowym kraju w samym środku Europy, w państwie aspirującym podobno do funkcji regionalnego lidera, na stołku premiera obsadzić można doskonalsze wcielenie Nikodema Dyzmy. Człowieka obeznanego z zasadami autopromocji w mediach, ale za to absolutnie pozbawionego poczucia obciachu. Dołęga-Mostowicz, to dopiero był prorok!