Liliowce jedne z najpiękniejszych i najłatwiejszych w uprawie roślin naszych ogrodów. Ich kwiaty otwierają się na dzień, a stulają płatki na noc. Stąd wzięła się nazwa botaniczna gatunku - Hemerocallis, czyli piękność dnia.
W stanie naturalnym liliowce rosną w Chinach i Japonii, ale od tak dawna są uprawiane w naszych ogrodach, że nie traktujemy jej już jak rośliny egzotycznej, a jak naszą rodzimą. Liliowce, zostały sprowadzone do Europy w XVI wieku i szybko zdobyły tu popularność. Dziś rośliny te można znaleźć w wiejskich ogródkach i na nowoczesnych wielkomiejskich rabatach. Na popularność tego gatunku miała niewątpliwy wpływ jego wyjątkowa trwałość. Liliowce mogą rosnąć na tym samym miejscu przez kilkadziesiąt lat i nie wymagają specjalnych zabiegów ogrodniczych.
Jak uprawiać liliowce - stanowisko i wymagania
Te efektowne byliny mają tak małe wymagania, że mogą rosnąć na każdym stanowisku i w każdej glebie. Najbardziej jednak lubią gleby żyzne i lekko wilgotne, choć zakwitną nawet na ubogich piaskach i ciężkich glebach gliniastych. Jedyne co im nie służy, to głęboki cień. Rosną w nim, lecz w proteście przestają kwitnąc. Liliowce najefektowniej wyglądają posadzone w rzędzie na tle budynku lub grupy jednokolorowych wysokich roślin. Wytwarzają okazałe kępy ciemnozielonych i błyszczących, lancetowatych liści, które zdobią ogród do późnej jesieni.
Liliowce kwitną obficie od czerwca (czasem maja) do sierpnia, a ich żółte i ciemnopomarańczowe lub żółte kwiaty przypominają pokrojem lilie. Nadają się na kwiat cięty i długo zachowują świeżość w wazonie. Na jesień część nadziemna zasycha i obumiera. Korzenie są wytrzymałe na mróz i na wiosnę wypuszczają nowe rozety liści.
Rozmnażanie i sadzenie liliowców
Liliowce rozmnażają się bez opamiętania, więc wielokrotnie zwracają koszty ich zakupu. Można je przesadzać w zasadzie w dowolnym momencie od wiosny do jesieni. Rozmnaża się je przez podział dorosłych kęp. Jeśli natomiast kępy są stare i trudne do podziału, można z nich przygotować sadzonki pędowe z piętką. Trzeba to robić na początku okresu wegetacji, gdy młode pędy mają wysokość 5-7 cm. Na piętce w tym okresie widać zaczątki korzeni przybyszowych. Sadzonki można ukorzeniać w inspekcie lub w pojemnikach. We wrześniu nadają się do wysadzenia na miejsca stałe.
Liliowce niesłusznie uważane jeszcze do niedawna za rośliny wiejskich ogrodów, wracają do łask w pięknym stylu. Pokrój ich liści, bujność kęp, efektowność często pięknie pachnących kwiatów, warta jest ponownego docenienia. Zaprośmy więc je ponownie do naszych ogrodów.
