Kto zapłaci za cud maszynę do przepędzania strachu?

Nie wiem, w jakim stopniu ta maszynka pozwala ograniczyć panoszenie się koronawirusów. Podejrzewam jednak, że pozwala ograniczyć panoszenie się strachu przed robieniem zakupów w takich miejscach, jak hipermarkety czy galerie handlowe.

- Na początku chcieliśmy, by maszyna odkażała nie tylko zakupy, ale i właściciela. Jednak koszty takiego przedsięwzięcia byłyby ogromne, szukaliśmy więc dalej. Doszliśmy do wniosku, że optymalne będzie urządzenie, do którego będzie można wjechać wózkiem zakupowym i bardzo szybko zdezynfekować wszystko, co znajduje się w koszu. W tym celu zmierzyliśmy 150 różnych modeli wózków, by dobrać odpowiednie rozmiary dla maszyny - o projekcie powiedział nam Karol Pietrewicz, prezes warszawskiej spółki OxyCorp, producenta maszyny.

Urządzenie odkaża produkty ozonem w wysokim stężeniu. Do jej uruchomienia potrzeba niewiele - wystarczy prąd i dostęp do tlenu. Maszyna ograniczająca lęk przed zakupami - bez znaczenia jest tu: zasadnie czy bezzasadnie - w dobie pandemii to nie tylko cud, ale i skarb prawdziwy. Wcale się zatem nie dziwię, że szefostwo Focus Mall z otwartymi ramionami przyjęło propozycję testowania ozonatora właśnie pod jego dachem.

Testowanie jest bezpłatne. Prezes Pietrewicz nie ukrywa jednak, że później chciałby na swym wynalazku zarobić przyzwoite pieniądze. A propos „przyzwoite”. Być może część wyczulonych na etyczne niuanse czytelników skrzywiło się na wieść, że w czasach zarazy ktoś chce zarabiać na strachu bliźnich. Przyznam szczerze, że w i ja w pierwszej chwili tak pomyślałem.

Potem wszak sam skarciłem siebie za takie myślenie. Jeśli bowiem ozonowanie zakupionych towarów ocali przed zakażeniem choć znikomą część klientów sklepów, to warto za taką usługę zapłacić. Po drugie, kto miłuje bliźniego swego, ten także życzy mu, by miał pracę i dzięki niej nie chodził głodny. Wytworzenie ozonatora, nawet jeśli nie ma bardzo skomplikowanej konstrukcji, kosztuje i ten kto się jego produkcji podejmie, musi mieć fundusze i jakieś dochody z tej działalności. Tym bardziej, że szefowie OxyCorp to nie tłuste korporacyjne rekiny, lecz biznesowe oseski, które wyszły z akademickiego inkubatora przedsiębiorczości.

Myślę jednak, że jest sposób, by OxyCorp zarobiła, a pan czy pani z wózkiem nie musieli płacić za przepuszczenie jego zawartości przez ozonator. Powinien za tę usługę zapłacić ten, komu przynosi ona największy profit - właściciel konkretnego sklepu czy całego ich zestawu. Dlatego spodziewam się, że po udanych testach ozonator pozostanie w Focus Mallu i nadal będzie można za jeden uśmiech przepuszczać przez niego pełne wózki.

A wracając do pomocy bliźniemu, przyklaskuję też inicjatywie prezydenta Grudziądza, który ostatnio oddelegował kilku swych urzędników do pomocy w lokalnej stacji sanepidu. Pomocowa drużyna oczywiście nie będzie tam wykonywała czynności wymagających specyficznych dla tej instytucji kwalifikacji. Odciąży jednak fachowców z sanepidu od spraw, na których urzędnik zna się najlepiej - przede wszystkim od papierkowej roboty.

Przykład płynący z Grudziądza może mieć zresztą szersze zastosowanie. Na przykład w służbie zdrowia. Słychać bicie dzwonów na alarm, że covidowych łóżek być może nam i nie zabraknie, natomiast już teraz mocno brakuje przeszkolonego personelu przy tych łóżkach. Racja, nie chciałbym, by komukolwiek z rodaków podłączać musiał respirator urzędnik magistratu po kilkugodzinnym szkoleniu. Ale domyślam się, że tak ryzykowne działania, jak ratowanie ludzkiego życia, też muszą mieć grubą biurokratyczną otoczkę. I tu pomocna dłoń urzędnika mogłaby się jak najbardziej przydać.