Kształt i kolor zabawki dla psa nie ma żadnego znaczenia [WYWIAD]

Dwie suczki, które Pani towarzyszą to...
Zarita Miratio, która ma 7 lat. Zdała kilka egzaminów, w tym: PT (egzamin pies towarzyszący 1 stopnia), BH (beglaithund), IPO 1(pies obronny 1 stopnia). Jest w trakcie przygotowań do egzaminu IPO 2. Zarita ma kilka tytułów: Champion Polski, champion Słowacji, Zwycięzca Europy Środkowo-Wschodniej, zwycięzca Świata Sztokholm (miejsce IV). Ida Corr Elite House ma 4 lata i zdany BH. Przygotowujemy się do zawodów oraz egzaminu IPO 1. Uzyskała tytuł Champion Polski.

[wywiad]Przed świętami odbyła się wystawa psów rasowych w Inowrocławiu. Na stadionie można było kupić makabryczne gryzaki w kształcie ludzkiej ręki. Czy Zarita i Ida bawią się czymś takim?
Nie! Nie kupiłabym takiej zabawki. Dlatego, że to ja mam z tym problem, a nie moje psy. Rozumiem, że przygotowuje się np. kości w kształcie bucika. Chodzi bowiem o to, żeby zabawki miały ciekawy kształt i pies musiał się trochę pomęczyć. Natomiast taki gryzak (podobieństwo do ludzkiej ręki dla psa nie ma znaczenia) jest przez psa tak samo traktowany, jak każdy inny. W zasadzie nie wiem, co autor miał na myśli, produkując takie zabawki...

Czemu więc powinny służyć zabawki?
Można je traktować w różny sposób. Dla piesków domowych to przedmiot, którym będą się same z sobą bawić. Bardzo fajne do tego są kości surowe lub przetworzone. Zabawki te zajmują uwagę psa, na przykład podczas nieobecności właściciela.

Inne...Druga grupa zabawek (niekoniecznie są to kości i gumowe kurczaczki), to specjalne szkoleniowe piłki. Pojawienie się na placu z piłką daje znak psu, że teraz jest czas wyłącznie na zabawę i pracę. Jego uwaga skupia się tylko na właścicielu. Jest zatem nagrodą sygnalizującą, że po wykonaniu polecenia pies otrzyma nagrodę - zabawę z właścicielem. Zabawa jest również sposobem wyluzowania psa podczas intensywnego szkolenia.

Trenuje Pani psy, bo...
Należę do grupy ludzi, którzy bawią się w szkolenie przez wiele lat i przy okazji zdają egzaminy, traktując to jako najlepszy sposób spędzania czasu ze swoim psem. Są też tacy, którzy startują tylko w zawodach, traktując szkolenie jako drogę do osiągnięcia sukcesów. Pracujemy na placu szkoleniowym co najmniej 2 razy w tygodniu, poza tym staram się brać udział w różnych seminariach i szkoleniach w Polsce, i nie tylko. Moim zdaniem, ważne w procesie szkolenia jest pogłębianie wiedzy i szukanie nowych sposobów trafiania do psa.

Uczy Pani swoje psy agresji?
Nie! To bardzo trudny i długi temat. Krótko więc wyjaśnię, że wyróżnia się dwa typy pracy „na obronie”. Pierwszy, to psy gryzące sportowo na placu szkoleniowym. Na komendę atakują pozoranta i tak jak moje na ulicy nie zrobią krzywdy innemu człowiekowi. Zostały przyzwyczajone do gryzienia konkretnych rzeczy typu: rękaw lub kostium pozoranta...

A drugi?
To psy przygotowywane do obrony ludzi. Dlatego przygotowywane są „na ostro”. Tak często trenuje się psy policyjne. One nie mogą bać się ugryźć, bo mają uratować życie swojemu przewodnikowi. Niestety, tak przygotowywane psy nie zawsze potrafią odnaleźć się na spacerze, na przykład w parku. Przez cały czas czują, że są w pracy.
Ktoś, kto chce mieć rasowego psa musi wiedzieć, że...
...że istnieją rasy stworzone specjalnie do pracy: obrony, zaganiania, tropienia. Jeśli ktoś ma np. border collie i wychodzi z nim tylko do parku, to powinien wiedzieć, że w końcu zwierzę oszaleje! Border to pies pasterski, który naturalnie musi się wyżyć. Tak jest również z owczarkami i dobermanami - czują się szczęśliwe i spełnione jedynie wtedy, kiedy współpracują z człowiekiem. Wówczas wiedzą, że są potrzebne. Jeśli więc ktoś decyduje się na konkretną rasę powinien być świadomy do czego została stworzona i jakie są jej potrzeby.

Dlatego też...
Nie wolno marnować takiego psa w domu. On nigdy nie stanie się kanapowcem. Jeśli zostanie do tego zmuszony, może stać się agresywny, bo będzie sfrustrowany. To najgorsze co może się zdarzyć.