1. Sportowa emerytura
To jest coś, na czym najbardziej zależy naszym olimpijczykom. Emerytura sportowa daje poczucie bezpieczeństwa. Według obecnych przepisów wypłacana jest od momentu, kiedy medaliści olimpijscy skończą 40 lat (wcześniej było to 35 lat). Co ważne - emeryturę w tej samej wysokości otrzymuje każdy zawodnik, bez względu na to, jakiego koloru zdobył medal i czy wywalczył go w konkurencji indywidualnej, czy zespołowej. Musi mieć tylko polskie obywatelstwo, wspomniane 40 lat i zakończoną karierę. No i... nie być zdyskwalifikowanym za doping lub skazanym za przestępstwa skarbowe.
Ile wynosi świadczenie? Zależy ono od tzw. kwoty bazowej dla służby cywilnej, która jest ustalana co roku przez rząd i rewaloryzowana. Obecnie wynosi ona 2031,96 zł. Wysokość emerytury olimpijskiej stanowi 140 proc. kwoty bazowej, czyli 2844,74 zł. I to netto! Sportowcy, jako ludzie zdrowi, powinni żyć dłużej niż średnia krajowa. Ale nawet jeśli weźmiemy dane GUS sprzed pandemii z 2019 roku i policzymy wg średniej długości życia dla mężczyzn (ok. 74 lata) i kobiet (ok. 82 lat), to panowie (wg obecnych wysokości, które będą waloryzowane!) zgarnęliby 1 mln 160 tys. zł, a panie 1 mln 433 tys. zł.
2. Nagrody od Polskiego Komitetu Olimpijskiego
Przejdźmy do nagród jednorazowych. Hojny wydaje się być Polski Komitet Olimpijski. Dzieli on nagrody na trzy części.
- sporty indywidualne: złoto - 120 tys. zł, srebro - 80 tys., brąz - 50 tys.
- sporty drużynowe (osady, sztafety, deble, miksty, załogi): złoto - 90 tys., srebro - 60 tys., brąz - 37,5 tys.
Pieniądze mogliby zarobić też przedstawiciele sportów zespołowych, czyli siatkarze, ale... nie zarobią. Przepadło 720 tys. zł do podziału za złoto, 480 tys. za srebro lub 300 tys. za brąz.
3. Nagrody od ministerstwa sportu
Od ministerstwa sportu, które w 2016 roku znacznie zwiększoło mnożnik podstawy, wynoszącej 2300 zł, można otrzymać:
- za złoto - 80,5 tys. zł
- za srebro - 57,5 tys.
- za brąz - 46 tys.
