...i połówka dla ławnika

<!** Image 1 align=left alt="Image 22242" >Jeśli kierowca czmychnie z miejsca wypadku, a potem policja znajdzie go w domu nad flaszką, tłumaczącego, że właśnie golnął sobie na stres, ale przedtem był trzeźwy jak drut, to nie jest to żadne wytłumaczenie. Podobnie zresztą, jak w sytuacji, kiedy sam po iluś godzinach zgłasza się na komisariat i badanie pokazuje zero promili. Trąbi się od dłuższego czasu o tym, że tłumaczenie się szokiem po wypadku już w sądzie nie pomaga, ale do głów katowanych alkoholem jakoś to nie dociera. A jak jest z podchodami pod sąd? Nie wiem, jak jest. Pamiętam, jak bywało. Za czasów kolegiów ds. wykroczeń, nie była to bułka z masłem, ale czasem znajomości załatwiały sprawę. Oto anegdota z okresu krótko po transformacji ustrojowej. Pewien bydgoszczanin, zaraz po kolejnym zatankowaniu pojazdu w nocnym sklepie monopolowym, wymusił pierwszeństwo i niemal skasował dwa auta. Zmierzono mu 1,9 promila. Zanim sprawa nabrała rumieńców, zaczął szukać „dojść”. Udało się. Pośrednikiem stał się pewien świeżej daty kapitalista, zaś do negocjacji doszło w jego knajpce, przy barze. Pojawiła się tam pewna hoża dziewoja, przedstawiając się jako... protokolantka rozpraw przed kolegium. Okazała się bardzo konkretną osóbką. - To będzie pana kosztowało napoleona dla przewodniczącego składu, dużą wódkę dla oskarżyciela i po pół litra dla ławników. - A co pani chciałaby z tego mieć? - nieśmiało spytał szofer po przejściach. - Ja niczego nie potrzebuję, ja to robię dla kolegi - odparła z dumną minką. I poszło jak po maśle. 10 miesięcy bez prawa jazdy. Pryszcz przy takim wypadku i przy takim wskazaniu. Obawiam się jednak, że w czasach Cobry - Ziobry taki numer już nie przejdzie. Zamiast nadzwyczajnego złagodzenia wyroku, marnotrawny kierowca mógłby teraz prędzej liczyć na ciepłe gniazdko na... trzecim piętrze prycz, które ma rozładować kolejkę do więzień.