<!** Image 1 align=left alt="Image 25355" >Z jednej strony zaskoczenie i niesmak, z drugiej współczucie. Ale także irytacja. Że to wszystko odbywa się właśnie w taki sposób, że co jakiś czas mamy kolejny lustracyjny teatrzyk z agentami w sutannach, gorącymi oskarżeniami i gorliwymi zaprzeczeniami. Ojciec Hejmo, ksiądz Drozdek, ksiądz Czajkowski, ksiądz Maliński... I pytania: kto następny? Niestety, mamy też poczucie, że instytucje kościelne kiepsko sobie radzą z tą sprawą.
Księża nie są oczywiście funkcjonariuszami, których ustawowo lustracja dotyczy, z drugiej strony pełnią jednak życiową misję, zmuszającą do rozliczenia się z przeszłością. Bo są ofiary, które ujawniają prawdopodobnych donosicieli, ale jakoś nie ma tych, którzy walnęliby się w piersi. Jest komisja Pamięć i Troska, ale jest też sugestia, którą dostał ksiądz Isakowicz-Zaleski, gdy zwrócił się ze swoją teczką do kościelnej instytucji: „wrzuć to do pieca”.
<!** reklama right>No właśnie, wrzucać? Łatwo jest na to pytanie odpowiedzieć dzisiejszym trzydziestolatkom, ale co ma powiedzieć ksiądz Zaleski, któremu złamano karierę, odmawiano paszportu, którego gnojono i upokarzano. I który ma poczucie, że jego kolega - być może kapuś - miał otwartą drogę do paszportu, publikacji, został wybitnym autorytetem, a dziś ostatnia rzecz, o której myśli, to skrucha? Schować głowę w piasek? Tyle że to najgorsza metoda, powodująca właśnie zalew insynuacji, dotykających też niewinnych.
Papież mocno ostudził tych, którzy łatwo wydają wyroki, kardynał Dziwisz słusznie wczoraj oświadczył, że lista kapłanów - agentów nie może być sporządzana na podstawie notatek ubeków, że potrzebne są dokładne badania. No i naukowcy badają. Ale minęło już 16 lat od upadku PRL, kolejni pokrzywdzeni otwierają teczki i jestem jakoś dziwnie przekonany, że niebawem czeka nas kolejna rewelacja. I znowu powrócą niesmak, współczucie i irytacja.
