Dziękuję ci za nerkę, przyjacielu!

Z roku na rok w Bydgoszczy spada liczba wykonywanych przeszczepów. Nasz ośrodek, będący kiedyś w krajowej czołówce, traci teraz swoją pozycję.

<!** Image 3 align=right alt="Image 36435" sub="Henryk Szeląg jest członkiem Polskiego Stowarzyszenia Sportu po Transplantacji. Jest jednym z 38 biorców, którzy kilka miesięcy temu propagowali ideę transplantacji na billboardach w całej Polsce">Od 2000 roku, kiedy powołano bydgoską Klinikę Transplantologii w Szpitalu Uniwersyteckim im. dr. Jurasza w Bydgoszczy, liczba przeprowadzanych tu zabiegów rosła w imponującym tempie. Wykonywano ich ponad 100 rocznie. Dobra passa skończyła się po trzech latach od momentu powołania ośrodka. Wtedy ich liczba zaczęła gwałtownie spadać. W 2005 roku było ich tylko 70. Prawdopodobnie o 10 mniej będzie w tym roku. Podobne zjawisko dotknęło ośrodki transplantologii na terenie całego kraju. Przyczyną takiego stanu rzeczy nie jest brak wykwalifikowanego personelu lub specjalistycznego sprzętu. Powodem może być spadek prestiżu środowiska lekarskiego.

Liczą się parametry

- Ludzie przestali nam ufać, głównie za sprawą niefortunnych wypowiedzi niektórych medyków - komentuje prof. Zbigniew Włodarczyk, kierownik Kliniki Transplantologii Collegium Medicum w Bydgoszczy. - Ponadto narząd pobierany jest po śmierci pacjenta, która następuje w momencie obumarcia jego mózgu. Tu na drodze stoją rozterki moralne. Rodzina nie może wierzyć, że ich bliski nie żyje, skoro oddycha. W rzeczywistości czynności organizmu podtrzymuje aparatura. Nie chcą zrozumieć, że śmierć następuje właśnie w momencie obumarcia mózgu. A my nie możemy czekać aż ustaną wszystkie czynności organizmu - wyjaśnia specjalista.

<!** reklama left>Jak spadek zaufania do medyków ma się do kolejki oczekujących na niezbędny dla nich zabieg?

- Średni czas oczekiwania na przeszczep to rok. To lepiej niż przed kilkoma laty, gdy trwało to nawet 3 razy dłużej. Liczba osób czekających na przeszczep nie zwiększa się jednak, bo nie wzrasta zapotrzebowanie na zabieg - mówi prof. Włodarczyk. Wyjaśnia, że czas oczekiwania nie jest kwestią kolejki. - Niezbędna jest zgodność określonych parametrów.

Wisiał na billboardach

Pan Leszek czeka na „nową” nerkę od ponad roku. - Byłem już nawet „rezerwowym”, jechałem do Warszawy gotowy do zabiegu. Zawsze przygotowana jest więcej niż jedna osoba. Nic z tego nie wyszło - opowiada „Expressowi”. - Trzy razy w tygodniu jeżdżę do szpitala na dializy. To męczące, schudłem 15 kilo - wspomina. Więcej szczęścia miał Henryk Szeląg. Nerka dla niego „znalazła się” półtora miesiąca po zakwalifikowaniu go do zabiegu. - Jestem nauczycielem, a zabieg wypadł... 14 października, w Dzień Nauczyciela - opowiada pedagog z Zespołu Szkół Samochodowych, który razem z 37 innymi biorcami widniał na billboardach propagujących ideę transplantacji, które znajdowały się w całej Polsce. - Dowiedziałem się, kto „podarował” mi organ. Odnalazłem jego grób, na którym regularnie zapalam lampkę. Za pierwszym razem stanąłem tam z rodziną i powiedziałem: Dziękuję ci, przyjacielu!

Kościół katolicki ma do transplantacji jednoznaczny stosunek. Zdecydowanie ją popiera, z czego większość społeczeństwa nie zdaje sobie sprawy. Dlatego specjaliści za niezbędną uznali intensywną edukację, zarówno społeczeństwa jak i personelu medycznego.

- Większość czasu z pacjentami i ich rodzinami spędzają pielęgniarki. Muszą wiedzieć jak z nimi rozmawiać - tłumaczy kierownik bydgoskiej kliniki. Wagę ich obecności na oddziałach podkreśla pan Leszek. - Dializy wykańczają organizm. Dlatego wielkie podziękowania należą się siostrom, które nigdy nie żałują pacjentom dobrego słowa. To podnosi na duchu.

Osoby wyrażające zgodę na podbranie narządów mogą złożyć „Oświadczenie woli” - dostępne w ośrodkach transplantacji. Informacje na stronie: www.przeszczep.pl. Osoby, które nie zgadzają się na oddanie swoich narządów powinny złożyć sprzeciw. Informacje na stronie: www.poltransplant.org.pl