Choroba psychiczna

<!** Image 1 align=left alt="http://www.express.bydgoski.pl/img/glowki/warta_ryszard.jpg" >Schizofrenia. Chyba tylko tak da się opisać nasz stosunek do „lewych” zwolnień lekarskich. Gdyby tak statystyczny Kowalski odkrył, że jego sąsiad Zieliński podbiera jego, Kowalskiego, wodę, gaz i energię elektryczną, to zapewne zareagowałby straszną awanturą albo od razu pobiegł na policję. I bardzo dobrze, bo ze złodziejstwem trzeba walczyć.

Gdy jednak Zieliński pochwali się Kowalskiemu, jak to sobie sprytnie załatwił już drugi miesiąc zwolnienia, choć zdrów jest jak rybka, Kowalski wzruszy ramionami albo jeszcze pochwali sąsiada, że potrafi sobie radzić. I nie przejmie się myślą, że przecież Zieliński również w ten sposób okrada jego i tych wszystkich, którzy co miesiąc płacą pokaźny haracz na ZUS. Potrafimy lamentować, że latami czeka się na operację bo są limity, że brakuje na podwyżki dla emerytów, rencistów i na zasiłki a jednocześnie masowe wyłudzanie zwolnień skłonni jesteśmy tolerować. A przecież nie trzeba matematycznego geniuszu by odkryć, że im więcej idzie na naciągane zwolnienia, tym mniej zostaje dla tych, którzy rzeczywiście potrzebują wsparcia z publicznej kasy.

<!** reklama>Niektórzy są nawet w stanie naciąganie usprawiedliwiać. Tłumaczą tak: w konfrontacji z pracodawcą - pracownik zawsze jest stroną słabszą, dobrze więc, że w awaryjnej sytuacji można „uciec” na chorobowe. Paranoiczna to argumentacja i nie tyko dlatego, że od pilnowania pracowniczy praw są związki zawodowe i sądy pracy a nie lekarze. To rozumowanie także naiwne, bo nawet jeśli traktować L4 jako formę socjalnego wsparcia, to nigdy nie wiadomo, jak często skorzysta z niego ktoś, komu rzeczywiście warto pomóc a w ilu przypadkach ZUS, czyli nasze kieszenie drenować będzie cwaniak, kombinator czy zwykły leser.