Nauczyciel Akademicki Roku
Formuła krótkiej autoprezentacji wymusza oszczędność w słowach, dlatego zaprezentuję tylko dwie najistotniejsze kwestie (więcej w witrynie http://www.cyberman.com.pl):
1). Przedmioty, które są moimi wizytówkami to „Gry decyzyjne”, "Cybernetyka", "Zarządzanie kryzysowe". Odszedłem od klasycznych werbalnych wykładów ex cathedra, za którymi studenci nie przepadają, na rzecz kształcenia multimedialnego, interaktywnego, a rekomendowanego przez andragogikę (subdyscyplinę pedagogiki zajmującą się kształceniem dorosłych) metodę studium przypadków – angażującą intelektualnie i energetycznie każdego uczestniczącego w moich zajęciach. Studenci unikają zajęć sprowadzających się do podania suchej wiedzy, do której mogą dotrzeć samodzielnie poprzez podręczniki czy "wujka" Google. Właśnie kształcenie poprzez multimedialne, interaktywne, symulacyjne, komputerowe gry decyzyjne, poprzez możliwość oddziaływania na różne zmysły, poprzez uruchamianie wielu torów przesyłania informacji, przyczynia się do optymalizacji procesu kształcenia. To w czystej formule implementacja przyjaznego, wysoce merytorycznego, a zarazem nowoczesnego Uniwersytetu 4.0.
2). Główną formułą studiowania w naszej Akademii, w której prowadzę zajęcia jest relacja f-2-f, Mistrz-Uczeń - bezpośredni kontakt. W moim przekonaniu właśnie tak kształci się aktualnie w najlepszych uniwersytetach na świecie. Ja realizuję tę ideę w naszej Uczelni. Natomiast kształcenie zdalne sprawdza się jako formuła uzupełniająca standardowe zajęcia realizowane w trybie face-to-face. Relacji Mistrz-Uczeń, póki co nie zastąpią nawet najbardziej wydajne łącza czy wysokiej jakości transmisje video. Dobra Uczelnia Wyższa oprócz przekazywania wiedzy uczy kultury bycia, kształtuje postawy społeczne, wychowuje, uczy wrażliwości i radzenia sobie z wszelakimi problemami. Zapewnienie wysokiej jakości kształcenia (i wychowania) wymaga powrotu do relacji f-2-f, Mistrz-Uczeń.