Edmund Bucholz urodził się 23 października 1899 roku w Kcyni. Jego rodzicami byli Stanisław i Józefa z domu Sniadaj.
<!** Image 2 align=right alt="Image 104356" sub="Zdjęcie po prawej - Seminarium Nauczycielskie w Kcyni, które ukończył Edmund Bucholz (zdjęcie po lewej) / Fot. Ze zbiorów Gimnazjum w Żołędowie, Archiwum Muzeum Ziemi Szubińskiej
">Wychowany w duchu patriotyzmu uczestniczył w walkach o oswobodzenie dworca kolejowego w Kcyni w noc sylwestrową 1918 r. Następnego dnia wstąpił w szeregi Kompanii Kcyńskiej pod dowództwo Jana Sławińskiego a następnie ppor. Codrowa. Walczył w rejonie Kcyni, Szubina, Iwna, Gromadna, Kowalewka, Smogulca i Mieczkowa. Od marca w szeregach 6. pułku strzelców wielkopolskich.
Z wojska do szkoły
Po zwolnieniu z wojska - 11 listopada 1920 roku - wstąpił do Seminarium Nauczycielskiego w Kcyni, które ukończył w 1925 r. Jako nauczyciel pracował w powiecie chodzieskim i w Kosowie w powiecie wyrzyskim. 1 stycznia 1935 roku objął stanowisko dyrektora szkoły w Żołędowie w powiecie bydgoskim. Placówka, którą przyszło mu kierować, borykała się z wielkimi problemami lokalowymi. W trzech klasach uczyło się około 200 uczniów.
Kuratorium oświaty w kwietniu 1939 r. przystąpiło do budowy nowego obiektu. Niestety, prace nie posuwały się w szybkim tempie, a na dodatek wybuchła wojna, która przerwała je na kilka lat.
<!** reklama>Edmund Bucholz został zmobilizowany, 28 sierpnia 1939 r. powołany został do wojska do 61. Pułku Piechoty w Bydgoszczy w stopniu podporucznika rezerwy, dowodził plutonem łączności. Jego oddział w lasach lubelskich został decyzją dowódcy pułku rozformowany.
Do Żołędowa wrócił 10 października 1939 r. W tym czasie w wielu miejscach dochodziło do aresztowań i mordów na nauczycielach. Po kilku dniach od powrotu Edmund Bucholz został aresztowany i więziony był jako nauczyciel od 15 października do 16 listopada w Koronowie. Po zwolnieniu, w obawie przed kolejnym aresztowaniem, wyjechał. W czasie okupacji pracował jako księgowy w majątku w powiecie kutnowskim.
Dokończone dzieło
W marcu 1945 r. wrócił do Żołędowa. Objął od 12 marca swoje przedwojenne miejsce pracy jako kierownik szkoły.
Przyszło mu dokończyć dzieło rozpoczęte na chwilę przed wybuchem wojny. Dzięki jego staraniom zakończona została rozpoczęta w kwietniu 1939 r. budowa nowej szkoły w Żołędowie (w marcu 1946 roku).
Na tym stanowisku pozostał do chwili przejścia na emeryturę, 31 sierpnia 1968 r.
Żonaty z Wandą, ojciec trójki dzieci. Odznaczony: Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką Tysiąclecia Państwa Polskiego, Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Odznaką Zasłużony Obywatel Powiatu Bydgoskiego. Zmarł 3 listopada 1981 roku.
