Jest taka piękna lotnicza tradycja - ustawia się wodną kurtynę (czyli najczęściej - po prostu leje się strumień z samochodu strażackiego), gdy się chce coś szczególnego na lotnisku uczcić. Może to być inauguracyjny lot albo wręcz przeciwnie - pożegnanie zasłużonego pilota. Wyjątkowe zachowanie w wyjątkowej sytuacji. My mamy jednak fantazję i lubimy świąteczne okazje rozciągać sobie na wiele zwykłych dni.
<!** reklama>
Ot, opisywany dziś przykład bezsensownie obfitego polewania (rozlewania) w centrum Bydgoszczy. Trochę wody dla ochłody, której nie potrzeba wcale, bo nie ma upału. I żeby to jakaś mgiełka, to nie - lejemy z grubej rury. Kiedy zrobi się kilka, kilkanaście stopni cieplej, trudno będzie ten patent przelicytować. Może Brdę osuszą?...
Jako się rzekło, ten mocno kontrowersyjny pomysł wpisuje się jakoś w naszą bezrefleksyjność. Chłodzimy, gdy jest zimno, dogrzewamy (na przykład autobusy), gdy swoje robi już słońce. Nie gasimy światła (do szału mnie to doprowadza, i w pracy, i w domu!). Drukujemy bez opamiętania, recycling znamy z gazet, nie ze swojego podwórka... Może wyłazi ze mnie pomorskie bardziej niż kujawskie wychowanie, niech tam! Latami byliśmy przyzwyczajani do poglądu, że coś, co jest wszystkich, jest niczyje. Ostatnie lata wyczuliły nas jednak, że wszystko kosztuje (i to coraz więcej). Może, jeśli te dwa poglądy wreszcie się spotkają, przekonamy się, że trzeba dbać o ten wspólny grosz. I zakręcimy kurki, i zgasimy światło. By ludziom - tym razem naprawdę - żyło się dostatniej.
