Bydgoszczanin jedzie na Euro kibicować... Anglikom [ROZMOWA]

Anglia przebrnęła przez eliminacje bez porażki, a trzy ostatnie sparingi wygrała (z Turcją, Australią i Portugalią). Przed Euro nadzieje wśród angielskich kibiców są chyba duże?

Największe nadzieje były w marcu, gdy – bez Wayne’a Rooneya – udało się wygrać w Berlinie z Niemcami 3:2. Trzy dni później przyszedł jednak zimny prysznic w postaci porażki 1:2 na Wembley z Holandią. Po ostatnich sparingach znów nadzieje odżyły, ale nie ma pompowania balonika. Anglia już wiele razy jechała na dużą imprezę w roli faworyta i kończyło się klapą. To studzi emocje.

Wspomniał pan o Rooneyu. Po meczu w Berlinie angielscy dziennikarze zastanawiali się, czy na pewno jest on potrzebny reprezentacji...

Niektórzy zachłysnęli się wyjazdowym zwycięstwem nad Niemcami. Ale obiektywnie trzeba przyznać, że były to raczej dywagacje, bo w Anglii – choć Rooney ostatni dobry turniej zagrał podczas Euro 2004 – nikt nie wyobraża sobie kadry bez tego zawodnika. Zresztą trener Roy Hodgson błyskawicznie uciął wszelkie spekulacje.

Być może gwiazdą będzie Marcus Rashord z Manchesteru United? 19-latek w minionym sezonie przebojem wdarł się do drużyny „Czerwonych Diabłów”, a w debiucie w reprezentacji strzelił gola już w 2. minucie...

Początek spotkania z Australią miał wymarzony, ale potem tak różowo nie było. Gwiazdorzył, zdarzały mu się niecelne podania. Byłem nawet zdziwiony, że został wybrany najlepszym zawodnikiem tamtego meczu. Czy zabłyśnie we Francji? Trudno powiedzieć. Konkurentów do miejsca w składzie ma zacnych. Są przecież Rooney, Harry Kane czy Jamie Vardy. Myślę, że Rashford to bardziej melodia przyszłości. Jest jeszcze młody i wiadomo, że świetne mecze przeplata słabymi. Musi się jeszcze sporo uczyć.

Grupa B, w której zagra Anglia, wydaje się być bardzo łatwa. Rosja, Walia i Słowacja to nie są rywale, którzy powinni zagrodzić drogę do 1/8 finału...

Wiele lat jeżdżę na mecze Anglików i nauczyłem się jednego: ten zespół potrafi wygrać, ale też i przegrać z każdym. Nic mnie już nie zdziwi. Na pewno potrzebne będzie szczęście. Wszyscy doskonale pamiętamy wydarzenia z mundiali w 2006 (Niemcy) i 2010 (RPA), gdy w fazie pucharowej sędziowie nie uznawali Anglikom prawidłowo zdobytych bramek. Osobna sprawa, to serie rzutów karnych, które są zmorą Anglików. Tu wyjątkowo przyda się szczęście.

Dla kibiców szczególnym wydarzeniem będzie z pewnością „derbowe” starcie z Walią...

Przyjęło się, że Walijczycy to naród pasterski, który hoduje owce. Kibice z Anglii podczas każdej konfrontacji z Walią kupują dmuchane owce i puszczają je w powietrze. Teraz też podpowiadają sobie w internecie, gdzie takie rzeczy kupić. Jednak ten mecz nie wywołuje takich emocji, jak spotkanie ze Szkotami. Ich jednak – jako jedynych z Wielkiej Brytanii – na Euro zabraknie. Pozostali, czyli fani z Anglii, Walii i Irlandii Północnej, nabijają się ze Szkotów, wypisując w sieci złośliwe komentarze w stylu: „my jedziemy na Euro, a wy pilnujcie Wysp Brytyjskich”.

Anglicy rozgrywać będą mecze w trzech różnych, znacznie oddalonych od siebie miastach. Jak będą wyglądały pana podróże?

Do Marsylii, na pojedynek z Rosją, lecę samolotem z Gdańska, wracam następnego dnia. Na kolejne mecze pojadę już samochodem, bo brakuje połączeń lotniczych. Do Lens, gdzie Anglia zmierzy się z Walią, będę musiał pokonać 1200 kilometrów. Po tym spotkaniu nie wracam do Polski. Pojadę ok. 700 kilometrów do Saint-Etienne na pojedynek ze Słowacją. Nie będę jednak nocował w żadnym z tych miast, bo ceny są kosmiczne. Będę spał w miasteczkach nieopodal. Hotele i bilety na mecze mam zarezerwowane aż do finału. Nie wiem jednak, czy Anglicy zajdą tak daleko...

Dziękuję za rozmowę