Talent trzeba szlifować

Breakdance, didżejing czy graffiti powoli wkraczają do Nakła, a wszystko za sprawą Piotra Wilaka, który już zapowiada imprezy na przyszły rok.<!** Image 2 align=none alt="Image 198139" sub="Fot. Archiwum prywatne">

Twoje zainteresowania to didżejing, breakdance i graffiti. Czy dyscypliny te są popularne w Nakle?

Można się u nas rozwijać w tym kierunku, ale na pewno nie działa to wszystko tak prężnie jak kiedyś, gdy ja zaczynałem się tym interesować. Niestety, komercjalizacja poprowadziła ludzi w złą stronę.

A jak wyglądały twoje początki?

Gdy miałem 6 lat, mama zaprowadziła mnie na zajęcia taneczne do Nakielskiego Ośrodka Kultury. Zaczynałem od tańca towarzyskiego, później dopiero przyszedł breakdance i stopniowo dochodziły inne zainteresowania. Najlepiej jednak wspominam czasy, kiedy ze znajomymi spotykaliśmy się na dworcu PKP i próbowaliśmy nowych układów czy figur. Było nas wtedy mnóstwo. Nikt nie kończył żadnych kursów, jeden uczył się od drugiego.

Dzisiaj jest inaczej?

Teraz, jak ktoś chce nauczyć się tańczyć, to idzie na odpowiedni kurs, aby ktoś nauczył go wszystkiego. Dla nas nie było ważne skąd mamy wiedzę i umiejętności. Najważniejsze było szlifowanie warsztatu. Poza tym wielu młodych ludzi poszukuje różnego rodzaju kursów tylko po to, by szybko się czegoś nauczyć i wystąpić w telewizji. Dla mnie zawsze sprawdzianem umiejętności były mistrzostwa czy inne tego typu zawody.<!** Image 3 align=none alt="Image 198140" sub="Fot. Archiwum prywatne">

A jak było z graffiti i didżejowaniem?

Jeżeli chodzi o bycie DJ-em, to zawsze podobało mi się, jak ktoś skreczował. Gdy raz spróbowałem, to już przepadło i wiedziałem, że będę chciał to robić. Chociaż zajmuję się tym dopiero od trzech lat. Sądziłem, że granie jest dużo łatwiejsze, jakby mogło się wydawać, to nie tylko puszczanie muzyki. Trzeba mieć umiejętność wczucia się w atmosferę imprezy i wówczas odpowiednio ją stymulować. Jeżeli komuś brakuje tych umiejętności, to nawet najlepszy sprzęt w niczym mu nie pomoże. Graffiti pojawiło się po prostu też gdzieś po drodze i również wymaga odpowiednich predyspozycji. Chciałem te wszystkiej moje zainteresowania przedstawić ludziom podczas Jam Graffiti.

Trudno było zorganizować w Nakle tego typu imprezę?

Na pewno nie jest łatwo, bo przy wszystkim trzeba się nachodzić. Tym bardziej cieszy mnie, że udało się to wszystko zorganizować. Chciałem, aby każdy mógł przyjść i włączyć się w imprezę, zobaczyć od kuchni jak to wygląda. Po zrobieniu takiego wydarzenia jest się bardzo zadowolonym, że udało się zrobić coś nowego.

Czy masz już tego typu plany na kolejne miesiące?

W tym roku nie udało się zorganizować pleneru z muzyką klubową, ale mam już pomysł na przyszły rok. Na pewno tego typu impreza odbędzie się w Mroczy, a jeśli się uda, to również w Nakle.

Grasz też na różnego rodzaju imprezach.

Gram w piątki w Klubie Q10 muzykę klubową, lecz staram się nie ograniczać w stylu i gatunkach muzycznych na innych imprezach. Zresztą na uroczystościach czy wydarzeniach na przykład rodzinnych jest to muzyka dostosowana do gustu odbiorcy. Mam swoje ulubione gatunki muzyczne, lecz na imprezach najważniejszy jest dla mnie pełen parkiet.<!** reklama>

Wielu ludzi mówi, że masz talent.

Talent talentem, ale bez ciężkiej i systematycznej pracy nic samo nie przychodzi. Czasem, żeby się nauczyć jakiejś figury, na której szczególnie mi zależało, harowałem po osiem godzin dziennie. Ale zwykle, jak sobie założyłem, że muszę się czegoś nauczyć, to tak długo ćwiczyłem aż w końcu się udawało.

• Piotr Wilak: Ukończył Technikum Hotelarskie w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych w Lubaszczu. Obecnie pracuje jako instruktor tańca breakdance w Nakielskim Ośrodku Kultury, prowadzi też zajęcia w Mroczy i w Sadkach. Na swoim koncie ma również wiele osiągnięć, między innymi, II miejsce w Wirującej Strefie 2003, I miejsce w konkursie Taniec kontra taniec w Koszalinie oraz podczas Pucharu Polski breakdance solo oraz wiele innych.