Niezwykłe odkrycie na budowie w Bydgoszczy! Pod ziemią był XIX-wieczny kocioł parowy [zdjęcia]

Kocioł parowy o długości ponad 6 metrów i wadze 10-15 ton znaleziono w miejscu dawnej cegielni, w pobliżu grodziska Wyszogród w Starym Fordonie. Data jego produkcji to 1880 rok. Wyprodukowano go w zakładach w Chemnitz w Saksonii. Świadczy o tym niemal idealnie zachowana tabliczka znamionowa. - To może być najstarszy taki obiekt na terenie Polski - stwierdza dr Wojciech Siwiak z bydgoskiej Pracowni Archeologiczno-Konserwatorskiej, który na miejscu nadzorował prace budowlane nowego osiedla Panorama Wiślana.

- To zbiornik na paliwo, jego funkcję można określić po zapachu. W środku częściowo zalany czystą wodą - mówi dr Siwiak. - Zbiornik sygnowany z datą 1880 i numerem seryjnym 97, nitowany, o długości około 6-7 metrów, a wysokość i średnica wynoszą około 2 metrów. Zabytkiem zainteresowałem Muzeum Wodociągów, bo chyba tylko one byłoby w stanie go zabrać. Według wstępnej oceny jest to wykorzystany wtórnie, być może w okresie PRL, element maszyny parowej, służącej zapewne w cegielni. Eksponat jest unikatowy.

Wojciech Siwiak mówi, że według wstępnego rozpoznania tak starego obiektu tego rodzaju może nie być w zbiorach muzealnych. - Z końca XIX wieku zachował się kocioł parowy znajdujący się obecnie w Muzeum Nafty w Bóbrce - mówi.

W poniedziałek (7.11) na miejsce budowy przyjechała koparka z bydgoskich Miejskich Wodociągów i Kanalizacji, która zaczęła odsłaniać wielki stalowy obiekt. Jego transport do Muzeum Wodociągów przy ul. Gdańskiej ma nastąpić w tym tygodniu.

W 2016 roku w Szczecinie także na placu budowy znaleziono kilkunastotonową, dziwną konstrukcję. Odkopano ją tuż przy ruinach starego zakładu przemysłowego na szczecińskich Gumieńcach. Robotnicy sądzili, że znaleźli zbiornik na paliwo. Tyle tylko że wewnątrz były ławki, a wejście wykonano z drzwi okrętowych... Po badaniach okazało się, że to kocioł parowy – tzw. płomienicowy, z końca XIX wieku, który w czasie II wojny światowej został przerobiony przez Niemców na schron przeciwlotniczy. Wyposażono go w ławki na 30-40 osób. Do środka doprowadzono prowizoryczną wentylację i zakopano na głębokości 2 metrów. Szczecińska konstrukcja ze swojego pierwotnego przeznaczenia jest bardzo podobna do bydgoskiej.

Właściciele terenu na terenie którego wykopano schron niemal od razu zgodzili się – nieodpłatnie- przekazać znalezisko do muzeum w Świnoujściu.