Nie wiem, czy się cieszyć...

<!** Image 1 align=left alt="Image 132117" >Z pewnością życie ludzkie jest bezcenne - z tym nie zamierzam dyskutować. Nie chcę mieć też na sumieniu człowieka, którego uratować mógłby nadzór kamery monitoringu. Bezpieczeństwo z pewnością nie jest tanie. Technika dostarcza nowych metod strzeżenia bezpieczeństwa. Jednak czy coś tak ulotnego jak wzrost poczucia bezpieczeństwa wymaga takich kosztów, czyli zatrudnienia 41 osób, plus eksploatacja kamer, obsługa studia?

I tu bym się zastanawiał nad instalowaniem kolejnych urządzeń... Owszem, kamery sprawdzają się po fakcie - gdy trzeba ustalić przestępcę, czy - jak ujawnia sprawozdanie z funkcjonowania bydgoskiego monitoringu z 2008 roku - przydaje się w sytuacjach, gdy auto jest źle zaparkowane. Oczekiwałbym raczej częstszych interwencji funkcjonariuszy, legitymowania różnych podejrzanych typków. Liczę, że w sukurs mojej tezie przyjdzie właśnie technika. I przynajmniej koszty kolejnych urządzeń i ich eksploatacji będą niższe.

<!** reklama>Do budowy systemu monitoringu wzorowanego na londyńskim jeszcze nam daleko. Ale nawet takie rozwiązanie nie wyeliminuje przestępczości. A czy poczucie bezpieczeństwa jest większe? Czy na to wpływają „szklane oczy”. Mam wątpliwości. Na razie pozostanie tylko oczekiwanie, bo nic nie zastąpi zwykłego policyjnego patrolu. A może wypuścić na ulice kilku funkcjonariuszy więcej, zamiast montować kolejne kamery? Na widok ich mundurów nie tylko pannom będzie lżej na sercu.