Narzekanie na narzekanie

<!** Image 1 align=left alt="http://www.express.bydgoski.pl/img/glowki/such_roman.jpg" >Od rolników składających podania o unijną pomoc, wśród całej sterty zaświadczeń, papierów, dokumentów, wymaga się także świadectwa ukończenia szkoły. W zasadzie obojętnie jakiej. Jak to wyjaśniano wczoraj na agencyjnym korytarzu, ma to być poświadczeniem, że rolnik jest czytaty, pisaty i kumaty. To bardzo obraźliwe posądzenie. Wielu mieszczuchów podsłuchując dzisiejszych rolników, niewiele by zrozumiało z ich mowy. VAT-y, podatki, odpisy, faktury, unijne programy, z ich całym skomplikowanym nazewnictwem, zdają się być ich słowem powszednim. To fakt, że w kolejce przeważali gospodarze młodzi lub w średnim wieku, tacy, którzy całą ekonomiczną i unijną terminologię, sztukę kalkulowania mają w jednym paluszku.

<!** reklama right> - Kupię teraz maszyny, za trzy lata gospodarkę przekaże synowi. Ja wówczas nabędę prawa do rolniczej renty, a najmłodszy syn jeszcze się załapie na program dla młodych rolników - po nowemu z unijnymi realiami wiążą swoją przyszłość też starsi gospodarze. Nie zmieniły się za to narzekania. Z jednej strony, że ziemi nie warto uprawiać, bo i tak się nie opłaci. Czego by się chłop nie podjął, czego by nie wziął do ręki, za co by się nie zabrał, czy będzie to krowa, ziemniaki, kurczaki, nie wspominając o politycznych ostatnio burakach - to do wszystkiego musi dopłacić. Z drugiej strony, chociaż ziemia wydaje się przekleństwem, i chętnie by ją odstąpili miastowemu, żeby się przekonał, jak ciężko się utrzymać z roli, to jednak chętnie dokupiłby kawałek pola, gdyby ktoś chciał taki sprzedać. Cena niechcianej ziemi jest już teraz cholernie wysoka, a wciąż rośnie.

Unia generalnie gnębi chłopów, niczego nie rozwiązuje ani nie ułatwia. Można odnieść wrażenie, że tylko przez przypadek znaleźli się w kolejce po te dodatkowe wsparcie...