Na XXIX Bydgoskim Festiwalu Operowym - energetycznie, prowokacyjnie i... ekstatycznie - recenzuje Ewa Czarnowska-Woźniak

Nieoceniony red. Aleksander Laskowski z Programu II Polskiego Radia, erudyta od lat raczący widzów i słuchaczy Bydgoskich Festiwali Operowych wprowadzeniami do przedstawień, wtorkowe wydarzenie skomentował opinią, że

Warszawa ze swym repertuarem może wydać się odtąd dość konserwatywna przy progresywnej Bydgoszczy, pokazującej takie spektakle jak „TransParada” międzynarodowej kompanii baletowej z Rijeki.

Reprezentantów Chorwacji gościmy na BFO po raz pierwszy, tym większe brawa dla Dyrekcji Opery Nova za ten wybór. Wyobrażam sobie, że tkanie programów kolejnych festiwali wymaga wielomiesięcznej kwerendy artystycznej, ze wszech miar należy więc docenić wytypowanie tego ambitnego i... kontrowersyjnego dzieła.

„TransParadę” rekomendowano bowiem jako spektakl dla widzów dorosłych. Słusznie - nie tylko ze względu na nagość czy wątki homoerotyczne, ale i wymagający dojrzałości odbiorcy przekaz. „Trans” w spektaklu Chorwatów to w małym stopniu przejście w znaczeniu płciowym. To transgresje w pełnej palecie.

Przekraczanie granic biologii, osobowości, granic społecznych oraz norm społecznych - według Wikipedii.

Tancerze z Rijeki, w sześciu miniaturach do muzyki kompozytorów współczesnych (m.in. Debussy’ego, Ravela czy Rossiniego), zaprezentowali błyskotliwe choreografie najgorętszych nazwisk XXI wieku. Mieliśmy zatem narcystycznego bożka z "Popołudnia Fauna" w duecie rozpisanym przez Mašę Kolar (dyr. artystyczną RBC), zespołowe wariacje na temat „Rapsodii hiszpańskiej” w choreografii Filipe Portugala, wysmakowane pas de deux w "Ognistym ptaku" (Marco Goecka) czy zabawne „Karty Rossiniego” przygotowane przez Mauro Bigonzettiego. Największy aplauz publiczności wywołały jednak dwie etiudy: odtańczone przez pięcioosobową grupę na... trampolinach „Bolero” Ravela (choreograf Andonis Foniadakis) oraz żywiołowe, bałkańskie, zespołowe, dramatyczne „Medium rare” - „Średnio wysmażone” (choreograf Nadav Zelner).

Po jego zakończeniu, bydgoska publiczność po prostu, kolokwialnie rzecz opisując, oszalała, dziękując artystom huraganowymi brawami i okrzykami. Miałam szansę obserwować tancerzy z bliska - niektórzy byli tą reakcją autentycznie poruszeni. W Rijeka Ballet Company nie było gwiazd, wyróżniających się osobowości - nawet wtedy, gdy wykonywane były partie solowe czy duety. Obserwowaliśmy na scenie prawdziwą magię, wirtuozerię, mistrzostwo techniczne połączone z pięknymi interpretacjami, „dialogami” wykonawców ze znanymi utworami muzycznymi. Podziwialiśmy też po prostu pięknych ludzi o idealnych ciałach, które w tym spektaklu były wybitnymi narzędziami ekspresji, nieznacznie tylko wspieranymi rekwizytami. Każdy z tancerzy był jakością samą w sobie. I docenianą wzajemnie - pierwszy raz widziałam, że wykonawcy po skończonej roli z szacunkiem dziękują sobie za współpracę. I pierwszy raz od dawna zobaczyłam tak rozemocjonowaną w foyer publiczność.
Festiwal biegnie dalej, w programie oferując teraz kompletnie różne od wtorkowego hitu propozycje. 27 kwietnia na XXIXBFO Warszawska Opera Kameralna zaprezentuje klasyczny tytuł - „Orfeusza i Eurydykę” Christopha Willibalda Glucka, a w sobotę, 29 kwietnia, będziemy gościć już po raz czwarty w historii BFO Operę Narodową im. Janacka z Brna. Czeski zespół przedstawi baśniowe „Przygody Lisiczki Chytruski”- operę praktycznie w Polsce nieznaną. Tym razem festiwalem będą więc mogli cieszyć się widzowie familijni.
Zobacz wideo: Uroczysta sesja Rady Miasta z okazji urodzin Bydgoszczy