Kochał Bydgoszcz

Trzeźwy, krytyczny umysł, a przy tym serce wrażliwe na ludzką krzywdę. Taki był, a raczej jest Lech Lewandowski we wspomnieniach przyjaciół i współpracowników.

<!** Image 3 align=none alt="Image 194900" sub="Będzie nam brakowało jego dociekliwości, ale przede wszystkim dobroci">Jak grom z jasnego nieba spadła na nas wiadomość o śmierci Leszka, jak mówiliśmy do niego w „Expressie”. Poprosiliśmy jego przyjaciół i znajomych o garść wspomnień. - Był pierwszym bydgoskim radnym, z którym spotkałem się zaraz po objęciu teki dyrektora teatru. To właśnie on pokazał mi miasto, jako że Bydgoszczy nie znałem wtedy zbyt dobrze - mówi Paweł Łysak, dyrektor Teatru Polskiego w Bydgoszczy.

<!** reklama>- Był wiceprzewodniczącym i przewodniczącym komisji kultury. Widział kulturę otwartą dla wszystkich. Był wrażliwy na ludzką krzywdę. Wręcz siłą wymusił na mnie udział w konwoju z pomocą dla Kragujewca. Gdy zobaczył kilkanaście tysięcy osób stłoczonych w markecie, przez długi czas był tym wstrząśnięty. Nie należał do ludzi, którzy przez rzeczywistość przepływają, ale zmagają się z nią - wspomina Roman Jasiakiewicz.

Budził sympatię po różnych stronach politycznej barykady. - Mimo że politycznie byliśmy na przeciwnych biegunach, bardzo lubiłem z nim gawędzić. Był trzeźwym, inteligentnym człowiekiem, wypowiadał się zwykle krótko, ale zawsze niebanalnie - mówi Stefan Pastuszewski.

Grzegorz Gruszka podkreśla, że jako działacz społeczny i jako człowiek w codziennym życiu Leszek zawsze miał własne zdanie. - Był przy tym niezwykle koleżeński, co dziś nie jest wcale tak częste - dodaje nasz rozmówca.

- Jedyne kontakty, jakie utrzymywaliśmy, to kontakty służbowe. Zanim poznałem go w ratuszu osobiście, ceniłem jego redakcyjne pióro. Szanowałem jego doświadczenie, ale i dystans do wielu spraw. Miał szacunek dla słowa mówionego, ale i pisanego. Zabieral głos w ważnych dla miasta sprawach, choć publicznie nie występował za często. Kochał Bydgoszcz, dało się to odczuć. To strata dla miasta, strata dla samorządu. Napisał swoim dorobkiem kawałek historii Bydgoszczy - mówi prezydent Rafał Bruski.

Za szybko odchodzicie

Nie ma dobrego dnia, pory roku ani wieku na umieranie, na przejście do tego ponoć lepszego, beztroskiego świata. Zawsze takiemu odejściu towarzyszą łzy, smutek, żal i to natarczywe pytanie: dlaczego teraz? Pytanie na które nikt nigdy nie otrzymał i nie otrzyma odpowiedzi. Zachowując naszego przyjaciela Lecha Lewandowskiego w sercu i głębokiej pamięci, żegnamy tak jak najlepiej potrafimy, strofami wiersza Jemu poświęconymi.

Za szybko odchodzicie nasi przyjaciele
Coraz mniej Was zostaje a było tak wielu
Kiedyś Włodek był Jurek Bogdan Rysiek i Łukasz
Dziś już tylko w pamięci ich słów twarzy poszukasz

Znów los mało łaskawy teraz Leszka zabrakło
To tak jakby ktoś nagle wziął i zgasił nam światło
Próżno włączać żarówkę nie da jej się wymienić
Odszedł żeby dołączyć do krainy gdzieś cieni

A to twardy był facet pełen życia wigoru
Umiał śmiać się żartować miał poczucie humoru
Nawet jak było ciężko w chwilach bólu słabości
Zawsze uśmiech miał w twarzy smutek na niej nie gościł

Chociaż przykro nam dzisiaj to łza nie szkli się w oku
Jest pogodna zaduma wiele wspomnień i spokój
On też wolał wesoło zapamiętać przyjaciół
Których żegnał na zawsze których właśnie utracił

My tak samo będziemy pamiętali o Lechu
Zamiast płaczu rozpaczy więcej będzie uśmiechu
I dlatego na zawsze wcale się nie żegnamy
Przyjdzie czas jeszcze Leszku że znów w kości zagramy

SOBCZAK i SZPAK

Lech Lewandowski

Urodził się 3 listopada 1950 roku w Bydgoszczy.

Był dziennikarzem „Expressu Bydgoskiego” od pierwszego numeru.

W Radzie Miasta zasiadał od 1998 roku, w tej kadencji był jej wiceprzewodniczącym

Pogrzeb odbędzie się w czwartek o godz. 11.30 na cmentarzu komunalnym przy ulicy Kcyńskiej.