1 maja - Święto Pracy. Hasła i transparenty z pochodów z okazji 1 maja z czasów PRL [zdjęcia]

Był to jedyny taki, swoisty dzień w całym roku. Przeważnie ciepły, słoneczny, wiosenny. Mimo iż był wolny od pracy, od rana na ulicach panował ruch i gwar. Nie ma Polaka ze starszego pokolenia, który nie pamiętałby pierwszomajowych pochodów. W czasach PRL z upływem lat wykształcił się jednolity sposób obchodów pierwszomajowego Święta Pracy. Pochód ruszał zwykle kilka minut po godzinie 10 przed południem, po wysłuchaniu przemówienia aktualnego I sekretarza KC PZPR, nadawanego przez specjalnie w tym celu rozstawione na ulicach głośniki.

Wcześniej, zwykle od godz. 9, gromadzono się na miejscach zbiórki wyznaczonych przeważnie na ulicach przylegających do trasy pochodu. Tam - bywało - sprawdzano obecność, kiedy ktoś wykazywał się wyjątkową gorliwością, rozdawano dowożone ciężarówkami i nyskami transparenty, portrety do niesienia, szturmówki, kwiaty i różne ozdoby, często pracowicie wykonywane w dniach poprzedzających święto. Na miejsce zbiórki dostarczano również sprzęt o większych gabarytach. Dobrze widziane były prezentacje wyrobów produkowanych przez poszczególne zakłady, bywało zatem, że na platformach wieziono maszyny, pracownicy Rometu jechali na rowerach i motorowerach, załoga Kabla demonstrowała gigantyczne szpule z przewodami, a „zachemowcy” nieśli najrozmaitsze produkty z pianki poliuretanowej.

Święto Pracy było jednym z najważniejszych świąt w PRL-u, miało ono również szczególną wagę dla nazewnictwa w tym okresie. Nazwę imienia „1 maja” nosiło wiele ulic i placów Polski. Na cześć Święta Pracy otrzymała nazwę również jedna z najnowocześniejszych i największych kopalń w ówczesnej Polsce – KWK 1 Maja w Wodzisławiu Śląskim.