Futbol po polsku

<!** Image 1 align=left alt="http://www.express.bydgoski.pl/img/glowki/bednarczyk_piotr.jpg" >Zainaugurowano rozgrywki polskiej ekstraklasy piłkarskiej. Gromkie „hurrra” jednak przez nasz kraj nie przeleciało, bo liga startuje w dość ponurym okresie.

W ostatnich dwóch tygodniach dość było bowiem upokorzeń w eliminacjach do europejskich pucharów. Męczyłem się w środę, oglądając „popisy” Lecha Poznań rywalizującego ze Spartą Praga o Ligę Mistrzów. Nie dało się tego oglądać. Ci zawodnicy, którzy jeszcze w ubiegłym sezonie byli czołowymi piłkarzami klubu (np. Gancarczyk, Bosacki, Kriwiec, Peszko, Stilić), prześcigali się w niecelnych zagraniach. Lech jeszcze całkowicie z „pucharów” nie wyleciał, ale jeśli ma tak grać nadal, to lepiej nie oglądać rywalizacji z Dnipro Dniepropietrowsk o Ligę Europejską, bo można dostać zawału. Zwłaszcza że serca polskich kibiców mocno nadwerężyła jeszcze czwartkowa kompromitacja Wisły Kraków i jej porażka z FC Karabachem.

<!** reklama>Byłem przekonany, że gdzieś jest granica wstydu i nie można się kompromitować zawsze i bez przerwy. Ale się myliłem. A ponieważ niespodzianki nie zrobiły też Ruch Chorzów (1:3 i 0:3) z Austrią Wiedeń i Jagiellonia Białystok (1:2 i 2:2) z Arisem Saloniki, zostały nam rozgrywki ligowe. A te potrafią być emocjonujące. W ubiegłym sezonie w przedostatniej kolejce Wisła praktycznie straciła tytuł po samobójczym golu w doliczonym czasie gry, a Lech zdobył po strzeleniu bramki też w końcówce. Prawda, że pięknie? Tylko że takie emocje może dostarczyć byle turniej dzikich drużyn. A nie o to chyba w zawodowej piłce chodzi.