Dla upamiętnienia obozów

W przededniu 70. rocznicy wybuchu II wojny światowej kolejny obiekt na terenie miasta i gminy Szubin doczekał się prac renowacyjnych.

<!** Image 2 align=right alt="Image 130269" sub="Renowację pomnika wykonuje firma Mariana Domżalskiego z Kcyni / Fot. Muzeum Ziemi Szubińskiej">W tym tygodniu prace prowadzone były przy pomniku znajdującym się obok Miejskiego Ośrodka Adaptacji Społecznej. Pomnik zbudowano w 1970 roku, a upamiętnia on utworzone w czasie II wojny światowej przez Niemców obozy, które powstały na bazie zakładu wychowawczego dla chłopców, który od XIX wieku działał w Szubinie.

Teren zakładu o powierzchni 10 hektarów został otoczony wysokimi słupami i drutem kolczastym. Początkowo był to obóz internowanej cywilnej ludności polskiej, przede wszystkim z terenu powiatu szubińskiego. Więźniowie rozstrzeliwani byli, między innymi, na terenie cmentarza żydowskiego w Szubinie i Żninie lub w lesie w Dąbrówce Słupskiej. W pierwszych miesiącach funkcjonowania obozu trafili tam duchowni z terenu całego powiatu, którzy następnie przeniesieni zostali do obozów koncentracyjnych, takich jak Stutthof i Dachau.

<!** reklama>W latach 1940-45 zakład służył jako obóz dla jeńców wojennych. Więziono tam do połowy 1940 r. żołnierzy polskich z wrześniowej wojny obronnej. Jeńcy pracowali przy budowie nowych zabudowań, w tym baraków w obozie, część pracowała również w gospodarstwach rolnych.

Groby żołnierzy znajdują się w głębi cmentarza parafialnego w Szubinie. Do czasów współczesnych zachowało się pięć mogił: ppr. Wincentego Górskiego, który zmarł 20 września 1939 r., a także Piotra Błachuty (21 marca 1940 r.) i jeńców wojennych Jana Romańczuka (21 marca 1940 r.) i Jana Kowalskiego (24 marca 1940 r.), którzy zmarli na skutek zadanych tortur oraz grób nieznanego żołnierza.

W 1981 r. członkowie koła Związku Inwalidów Wojennych wmurowali w tym miejscu tablicę pamiątkowa z napisem „Miejsce Pamięci Narodowej kwatera żołnierzy WP z września 1939 r. poległych i zmarłych w walce obronnej z hitlerowskim najeźdźcą. Zarząd Koła ZIW PRL Koło Szubin 1981 r.”

W lipcu 1940 r. część jeńców więzionych w obozie zwolniono do domów, a pozostałym nadano status robotników i wywieziono na przymusowe roboty do Niemiec. Obóz nie przestał istnieć, zmieniła się tylko narodowość więzionych tam ludzi. Umieszczono tu oficerów francuskich, z czasem zaczęły przybywać też transporty z żołnierzami brytyjskimi oraz amerykańskimi. Od stycznia 1943 r. na terenie obozu przebywali także żołnierze radzieccy. W obozach tych przez cały okres wojny przebywało około 20 tys. jeńców.