Bóg z junakiem

<!** Image 1 align=left alt="http://www.express.bydgoski.pl/img/glowki/reszka_jaroslaw.jpg" >Gdybym miał w „Expressie” kapelana, pewnie przestrzegłby mnie przed tym komentarzem, tak jak dekarza przestrzegłby przed piciem na dachu, a księgowego przed preparowaniem faktur. Niestety, żaden z nas nie ma takiego dobrego ducha i stąd pewnie na świecie tyle zła i szpetoty. Ale głowa do góry, to się da naprawić. W ramach OHP można przecież utworzyć klasę przysposabiającą do zawodu kapelana. Dzięki temu wrócilibyśmy do uświęconych tradycją korzeni.

Mistrz miał kiedyś swych uczniów, którzy gdy już nanosili się drewna i wody pani mistrzowej, awansowali na czeladników, a potem, o ile udało im się wkupić w łaski cechowej starszyzny, sami stawali się mistrzami. A teraz poważnie. Do OHP za komuny trafiała młodzież, która nie bardzo radziła sobie z życiem. Takiemu junakowi w odnalezieniu światełka w tunelu pomóc miało ideologiczne pranie mózgu, którego dokonywali politrucy. Powrót demokracji przegonił politruków, ale sam z siebie nie oświetlił junakom tunelu. Dziś do OHP też trafia trudna, zagubiona młodzież, która wymaga wiele pracy pedagogicznej. W jej ramach chętniej jednak widziałbym pedagogów i psychologów niż kapelanów. W końcu hufce nie stoją na pustyni.

<!** reklama>O duchowe wsparcie można poprosić miejscowego proboszcza czy wikarego i taka posługa jak znalazł pasowałaby do ich misji. A jeśliby koszty misji miały rozsadzić parafialną skarbonkę, to, owszem, misjonarzom należałoby zapłacić, lecz w ramach zlecenia czy umowy o dzieło. Na marginesie, nie podejrzewam, by Kościół wywierał naciski na utworzenie w OHP korpusu etatowych kapelanów. Podejrzewam, że to w Ministerstwie Pracy ktoś chciał pokazać, że jest bardziej papieski niż papież.